>
Fa   |   Ar   |   En
   علوم قرآنی در نهج‌البلاغه  
   
نویسنده پهلوان منصور ,اقبال ابراهیم
منبع سراج منير - 1391 - دوره : 2 - شماره : 8 - صفحه:9 -28
چکیده    بدون تردید داناترین شخص به قرآن و علوم آن پس از رسول خدا (ص)، حضرت علی (ع) است. بخشی از این علوم در قالب نقل، روایت و خطبه به اصحاب و معاصران ایشان انتقال یافت که در آثار و مجموعه‌های روایی و تفسیری به دوره‌های بعد منتقل گردید. یکی از این آثار، کتاب نهج‌البلاغه است که هر چند مدوِّن آن، سیّد رضی، گلچینی از خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های آن حضرت (ع) را عمدتاً در پنج ساله حکومت ایشان، با رویکرد بلاغی گِرد آورده است، ولی جلوه‌هایی از علوم قرآن همانند انواع آن، فضائل قرآن، تعلیم و تعلّم آن، آداب تلاوت، تفسیر و تاویل، واژه‌شناسی، محکم و متشابه و صیانت قرآن را از تحریف در آن به صورت ابتکاری می‌توان به دست آورد.
کلیدواژه قرآن، نهج‌البلاغه، تفسیر، علوم قرآنی، حدیث
آدرس دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
پست الکترونیکی farzaddehghani9@yahoo.com
 
   The Qur’anic Sciences in Nahj alBalāghah  
   
Authors pahlavan mansour ,eghbal ebrahim
Abstract    Undoubtedly, Imam Ali (AS) is the second greatest interpreter of the Holy Qur’an and its sciences after the Holy Prophet of Islam (SAW). Part of the Qur’anic sciences was presented to his followers in the form of quotations, narratives, and sermons. They were passed on to later generations in narrative and exegetical collections, including Nahj alBalāghah. Although its compiler, Seyyed Razī, only collected some of Imam Ali’s sermons, letters, and pithy sayings, one would find traces of the Qur’anic sciences, their types, virtues of the Qur’an, Qur’anic teachings, its recitation rules, its interpretation and exegesis, morphology, and finally its freedom from distortion.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved