نقدی بر انگاره‌ی غیراخلاقی‌بودن فعل «یَضحکون» در آیه‌ی 34 سوره‌ی مطففین

بعضی از آیات قرآن می‌توانند در نگاه ابتدایی در ذهن مخاطب ایجاد اشکال نمایند. برخی از این موارد، آیاتی هستند که به بحث حسن و قبح عقلی مرتبط می‌شوند. حسن‌وقبح اعمال و پیامد ناشی از آن اولاً در بعد مسائل اخلاقی و ثانیاً به‌عنوان یک پیش‌فرض ذهنی و الگوی عملی نیازمند شالوده عمل و چارچوب است؛ لذا، به استناد ادله‌ی قطعی چون عقل، قرآن و سنت مطالعه‌ی حسن‌وقبح اعمال در دنیا و آخرت حائز اهمیت است. ضرورت این پژوهش ذیل رفع اشکال شکل‌گرفته در آیه توجیه می‌گردد، زیرا آیه 34 سوره‌ی مبارکه مطففین «فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ» بدان معناست که مومنان در بهشت برین کفار را مسخره می‌نمایند، حال‌آنکه در بهشت بدی راه ندارد. این پژوهش در مقام گردآوری داده‌ها به روش کتابخانه‌ای و در مرحله‌ی پردازش داده‌ها به روش تحلیلی-توصیفی درصدد پاسخ به مجهولات و نقد اشکال موردنظر می‌باشد و در ضمن اثبات دلالت آیه بر استهزاء، با دو رویکرد اخلاقی و فلسفی اشکال را پاسخ می‌گوید.

a critique of the immorality of the verb yazhakun in verse 34 of surah al-mutaffifin

some verses of the qur’an can create problems in the mind of the audience at first glance. some of these are verses that relate to the discussion of the good and the bad of reason. the goodness and ugliness of deeds and their consequences, firstly in the dimension of moral issues and secondly as a mental presupposition and practical model need a foundation of action and framework. the necessity of this research is justified by the elimination of the forms formed in the verse, because verse 34 of surah al-mutaffafin, &so that those who believe in the unbelievers may be judged&, means that there is no way for the believers to go to paradise. this research, in the position of collecting data by library method and in the stage of data processing by analytical-descriptive method, seeks to answer the desired unknowns and at the same time prove the meaning of the verse on mockery with two ethical and philosophical approaches.