تصویرپردازی در گفتگوهای حضرت شعیب(ع) با مخاطبان در قرآن بر اساس نظریه سید قطب

بیان بصری یکی از ویژگی‌های متن قرآن است و آیات آن از تصویرهای ادبی پوشیده شده است و همین تصویری بودن نشانی از وجوه سادگی و قابل‌فهم بودن بیان قرآن است. سید قطب، ادیب معاصر مصری، بهترین وسیلة تعبیر، تصویر را برگزید و در قالب نظریة تصویرپردازی هنری، معتقد است که قرآن کریم در بیان اغراض، به بهترین وجه از قاعدة تصویر بهره برده است. بر این مبنا پژوهش حاضر سعی دارد بر اساس مبانی و مولفه‌های تصویرپردازی نظریه سید قطب به بررسی ویژگی‌های ساختاری آیات دربردارنده گفتگوهای حضرت شعیب(ع) با مخاطبان، بپردازد و مولفه‌ها را کشف و نمود آن‌ها را در تصویرپردازی هنری آیات قرآن بررسی نماید تا جنبه‌های زیبایی اعجاز قرآن کریم بیش‌ازپیش تبیین گردد. مهم‌ترین یافته‌های پژوهش، بیانگر این حقیقت است که در این آیات می‌توان نمونه‌هایی از این مولفه‌ها بر اساس نظریه سید قطب مانند عنصر ساختار آوایی، عاطفه، اندیشه دینی، واقعیت، اسلوب زبان، تکرار، تطابق، تجسیم، تشخیص، حرکت، گفتگو و... را یافت که با ایجاد تصاویری حسی و خیال‌انگیز که سرشار از حرکت و پویایی هستند، افکار و معانی را به‌صورت حسی به خواننده، جهت تثبیت معانی منتقل می‌کند

imaging the conversations of hazrat shoaib with his audience in the quran based on the theory of sayyid qutb

visual expression is one of the features of the text of the qur’an and its verses are covered with literary images, and this image is a sign of the simplicity and comprehensibility of the expression of the qur’an. sayyid qutb, a contemporary egyptian writer, chose the image as the best means of interpretation, and in the form of his theory of artistic imagery, he believes that the holy qur’an has made the best use of the rule of an image in expressing its purposes. based on this, the present study tries to study the structural features of the verses containing the conversations of hazrat shoaib with the audience, using the descriptive-analytical method and using library resources based on the principles and components of illustration of seyyed qutb’s theory. examining their discovery and appearance in the artistic illustration of quranic verses in order to explain the beautiful aspects of the miracle of the holy quran more than before. the most important findings of the research indicate the fact that in these verses, examples of these components can be found based on seyyed qutb’s theory, such as the element of phonetic structure, emotion, religious thought, reality, language style, repetition, adaptation, visualization, recognition, movement, dialogue, etc. he found that by creating sensory and imaginative images that are full of movement and dynamics, he transmits thoughts and meanings to the reader in a sensory way, in order to stabilize the meanings