نقد دیدگاه انسان‌شناختی نظریة واقعیت‌درمانی گلاسر بر اساس دیدگاه انسان‌شناختی امام علی(ع) در نهج‌البلاغه

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مبانی انسان‌شناسی نظریه واقعیت درمانی گلاسر و نقد آن بر اساس دیدگاه انسان‌شناختی امام علی(ع) در نهج‌البلاغه انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی (مروری) است که طبق آن ابتدا با مرور منابع موجود، مبانی انسان‌شناسی نظریه گلاسر شناسایی و سپس از منظر نهج‌البلاغه بررسی و نقد شد. یافته‌ها نشان داد برخلاف گلاسر که به جنبه‌های معنوی انسان توجه نکرده است، علی(ع) انسان را موجودی مادّی و معنوی می‌دانند و زندگی‌اش را محدود به دنیا نمی‌دانند. نیز گلاسر انسان را مساوی با رفتار کلی می‌داند، اما امام انسان را متشکل از عقل، قلب، روح، فطرت، نفس و بدن می‌دانند. از نظر علی(ع) انسان توانایی شناخت واقعیات را دارد و ابزار آن ازجمله عقل را خداوند به وی عنایت نموده است. بر خلاف گلاسر که انسان را فقط مسئول ارضای نیازهایش در قالب جهان کیفی می داند، علی(ع) انسان را مسئول کارهای خود در دنیا و آخرت، دیگران، شهرها و حتی حیوانات می دانند.

critique of humanological view of glasser’s theory of reality therapy based on humanological view of imam ali (as) in nahjul balaghah

the aim of this study was to identify the humanological foundations of glasser’s theory of reality therapy and its critique based on the humanological perspective of imam ali (as) in nahj al-balaghah. the method of the present research is descriptive-analytical (review), according to which, by reviewing the available sources, the humanological foundations of glasser theory were identified and then reviewed from the perspective of nahjul balagha. the findings showed that, unlike glasser who did not pay attention to the spiritual aspects of man, ali (as) considers man as a material and spiritual being and does not limit his life to the world. glasser also considers man equal to total behavior, but imam ali (as) considers man to be composed of intellect, heart, soul, nature, and body. according to ali (pbuh), man has the ability to know the facts, and god has provided him with the tools, including reason. unlike glasser, who considers man only responsible for satisfying his needs in the form of a qualitative world, ali (a.s.) considers man responsible for his actions in this world and the hereafter, others, cities, and even animals.