بنیادهای هویت‌مداری زن در آموزه‌های مکتب نبوی

در طول تاریخ، زنان به دلیل نادیده انگاشته شدن موجودیت و هویت مستقل آنان از سوی نظام‌های اجتماعی حاکم بر جوامع مختلف انسانی، همواره در معرض آسیب شخصیتی قرارداشته‌اند که به مراتب مهم‌تراز آزارهای جسمی است. هرچند تلاش‌هایی با هدف ارتقای منزلت و جایگاه زن انجام گرفته، اما به دلیل اینکه کمتر احیای شخصیت زن در مرکز این فعالیت‌ها قرار داشته، تحول چندانی در وضعیت این بخش مهم از جامعه انسانی رخ نداده‌است و موقعیت کهتری زنان تداوم یافته‌است. در جریان حرکت‌های توحیدی که توجه مضاعف به احیای شخصیت و تامین استقلال وجودی افراد با هدف برون‌رفت از وضعیت رقّت‌بار و منحط این جهانی و خدا‌گونه شدن در سرلوحۀ اقدامات رهبران قرار دارد، تامین احساس امنیت وجودی فارغ از ملاحظات جنسیتی‌ در مرد وزن‌ یکسان دنبال می‌شود تا زمینه تجلی حضور که ویژگی برجسته نوع انسان در فعالیت‌های اجتماعی روزمره است با قاطعیت فراهم آید. در این بین، اقدام پیامبر اعظم در مقابله با قرادادهای اجتماعی زن‌ستیز مرسوم در زمان ظهور خویش که نه تنها برای جنس زن حقوقی قائل نبود، بلکه اصولاً او را ازدایره انسانیت بیرون می‌دانست، گامی بس مهم در راستای هویت‌یابی زن‌ (این بخش مهم از پیکره انسانیت‌) به‌شمار می‌آید؛ چه آنکه به مجرد تلاش زنان برای تخطی از این قراردادها، نوعی جریان سیل‌آسای اضطراب و تشویش به سوی آنان روان می‌شد که در عمل انگیزه حضور در عرصه عمومی و یا حتی طرح به عنوان عنصری تاثیرگذار در عرصه خانواده را از ایشان سلب می‌نمود. بدین سان، تکریم زن در برترین اشکال خود، همچون بوسه بر دستان دختر و یا گرامی داشتن همسر و یا پذیرفتن استقلال اقتصادی زن و... از سوی مردی در منتهای مردانگی، همچون رسول گرامی اسلام، مسیری را گشود که در تاریخ، نه تنها زنانگی عیب و نقصی به‌شمار نمی‌آید، بلکه مایه فخر و مباهات زنان و عامل قوّت قلب و اعتماد به نَفْس وجودی آنان در پیمایش عرصه‌های مختلف اجتماعی نیزخواهد بود.

Foundations of Woman's Identity in School Teachings of the Holey Prophet

Throughout history, women have always been ignored, and their independent identities have been subject to damages worse than the physical abuse by the social systems governing different societies. Although there have been some attempts to improve the status of women, there has been no significant change in this regard and their inferior status has continued as there has seldom been any attempt focusing on reviving woman’s dignity. During the movement of monotheism, the leaders have paid more attention to the restoration of the personality and independence of people, with the aim of breaking with the deviated and sorrowful status of this world and going toward God.  Moreover, feeling secure, in terms of existence, away from being female or male, is being pursued so as to make way for presence which is a prominent feature of human in everyday social activities. Among numerous acts against misogyny, the act of the Prophet (pbuh) in his time against misogynous social contracts was a giant stride forward.  Furthermore, if women had wanted to disobey those contracts, they would have faced much anxiety and depression so that they would have lost their motivation in taking part in social activities. Therefore, the prophet (pbuh) was able to pave the way for respecting women in its best way by kissing his daughter’s hand, respecting his wife, accepting economic independence of the women, etc. This proved that not only should not woman be looked down, but also they should be looked up so as they will be able to take part in social activities more confidently.