عبرت و عبرت آموزی در نهج البلاغه

عبرت و عبرت‌آموزی در نهج‌البلاغهجمشید صدری?استادیار فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان(تاریخ دریافت: 20/12/1388، تاریخ تصویب: 15/02/1389)چکیدهعبرت حالتی است که انسان از امور ظاهری و مشهود، به شناخت باطنی و غیرمشهود امور نایل می‏شود. تشابه زندگی اقوام و ملل و تاثیرپذیری انسان از احوال امت‌های گذشته، سبب می‏شود که عبرت‌گیری به‌عنوان روشی تربیتی برای دست‏یابی به یک حیات مطلوب در نظر و عمل مطرح باشد. هرکس دیده‏ای عبرت‌بین داشته باشد، می‏تواند از لابه‌لای حوادث و وقایع پیام‌ها را دریابد. در این مقاله سعی شده است مسیله عبرت و عبرت‌آموزی از منظر حضرت علی، به‌ویژه در نهج‌البلاغه بررسی شود و پیامدهای ارزشمند آن (بصیرت و هوشیاری، تقوا، خیرخواهی، فهم و دانش، دوری از گناه و لغزش، رشد و بالندگی و ...) تبیین گردد.