انگاره انتساب «فرزند» و «ولادت» به خدا، و نقد لوازم آن بر اساس آیات قرآن

انتساب «فرزند» و «ولادت» به خدا انگاره‌ای تاریخی است به طوری که قرآن با شیوه‌های گوناگونی آن را مورد نقد و نکوش قرار داده است. از طرفی باور به این آموزه، لوازمی را دربردارد که در تقابل با آموزه‌های ناب توحیدی است. مقاله‌ی حاضر با رویکرد توصیفی و تحلیلی، سیر تاریخی و لوازم باور به «ولادت» را بر مبنای آیات قرآن و همچنین مویدات روایی مورد بررسی قرار داده است. نتایج حکایت از آن دارد که قرآن با ذکر صفاتی نظیر مالک حقیقی، قادر مطلق، منزه بودن از نواقص برای خداوند به نفی این آموزه پرداخته است. «ولادت» براساس مکانیسم «خروج شئ من شئ» لوازمی از قبیل؛ حضور پیشین مولود در ذات والد و ازلیت آن به ازلیت والد، مثلیت، تعدد و تکثر خدایان در طول هم بر اساس تعدد و تکثر موالید، وجود شفعاء، محدودیت قدرت خداوند، پایستگی وجود، عدم تحقق بداء، یاس از والد و نفی دعا، ثنویت و نفی معجزه را در پی دارد. در مقابل، آموزه قرآنی «ابداع» و «خلق لا من شئ» لوازمی از قبیل؛ عدم وجود مخلوق در ذات خالق و حدوث آن، عدم مثلیت، توحید و احدیت، نفی شفعاء و وسائط، قدرت بی نهایت، نفی قانون پایستگی، تحقق بدا، دعا، نفی ثنویت و اثبات توحید و اثبات معجزه را به همراه دارد.

The idea of attributing child and birth to God, and criticizing its accessories based on the verses of the Qur’an

The attribution of child and birth to God is a historical notion that the Qur’an has criticized and challenged in various ways. On the other hand, believing in this doctrine includes accessories that are in opposition to the pure teachings of monotheism. The present article, with a descriptive and analytical approach, examines the historical course and tools of belief in birth based on Quranic verses as well as narrative confirmations. The results indicate that the Qur’an denies this doctrine by mentioning attributes such as true owner, omnipotent, and purity from imperfections for God. Birth according to the mechanism of leaving my object objects such as; The previous presence of the child in the essence of the parent and its eternity to the eternity of the parent, the multiplicity, multiplicity and multiplicity of gods along with the multiplicity of births, the existence of intercession, the limitation of God’s power, the existence of existence, the nonfulfillment of evil, despair of the parent and negation of prayer. It follows the duality and negation of the miracle. In contrast, the Qur’anic doctrine of inventing and creating without me an object such as; The absence of the creature in the essence of the Creator and its occurrence, lack of similarity, monotheism and oneness, negation of intercession and means, infinite power, negation of the law of conservation, realization of evil, prayer, negation of duality and proof of monotheism and proof of miracles.