نظارت بر قدرت سیاسی از منظرقرآن

نظارت بر قدرت سیاسی در تحلیل سازه قدرت سیاسی دارای اهمیت ویژه ای است، مساله مقاله حاضر بررسی عناصر نظارت بر قدرت سیاسی از منظر قرآن است. فرضیه؛ از منظر آیات قرآن نظارت بر قدرت سیاسی، توسط عناصر درونی و بیرونی به صورت ترکیبی صورت می گیرد. روش تحلیل مقاله نیز تفسیر موضوعی قرآن بابهره گیری از روش استنطاق یا برون قرآنی شهید صدر می‌باشد. قرآن، عناصری را برای نظارت بر قدرت سیاسی بیان کرده است که از دو طریق نظارت درونی که شامل: تقوا، عدالت، نظارت خداوند، نظارت ملائکه، نظارت پیامبران و امامان، نظارت اعضاء و جوارح، نظارت مکان و طبیعت و امانت دانستن قدرت سیاسی می شود. و نظارت بیرونی نیز شامل: محور قراردادن شریعت، نظارت مردم بر مراکز قدرت، کیفردهی دنیوی، نظارت عمومی، نصیحت ائمه مسلمین می‌باشد. نتیجه آن که، نظارت درونی، تاثیر قاطع و غیرقابل اغماض در جلوگیری از شکل‌گیری منازعات قدرت در عرصه سیاسی و تبدیل جامعه به میدان تنازع و جدال قدرت‌ها را دارد. همچنین نظارت بیرونی اگر چه لازم و اجتناب ناپذیر است، اما از محدودیت‌هایی برخوردار است و به تنهایی نمی‌تواند از شکل گیری منازعات قدرت سیاسی و تبدیل جامعه به میدان تنازع و جدال قدرت‌ها جلوگیری کند، اما توانایی خاتمه دادن به منازعات و جدال‌های قدرت سیاسی را دارد.

Monitoring political power from the perspective of the Qur’an

Monitoring of political power is very important in analyzing the structure of political power.The purpose of this article is to examine the mechanisms of monitoring political power from the perspective of the Qur’an. Hypothesis: From the perspective of Quranic verses, political power is monitored by internal and external elements in a combined way. The method of analysis of the article is the thematic interpretation of the Qur’an using the method of interrogation or extraQuranic of Shahid Sadr. The Qur’an states strategies for monitoring political power through two internal channels, which include: piety, justice, supervision of God, supervision of angels, supervision of prophets and imams, supervision of limbs, supervision of place and nature, and trusting of political power. Be. External supervision also includes: focusing on the Shari’a, people’s supervision of the centers of power, worldly punishment, public supervision, and the advice of the Imams of the Muslims. As a result, internal oversight has a decisive and negligible effect on preventing the formation of power struggles in the political arena and turning society into a field of power struggles. Also, although external monitoring is necessary and inevitable, it has limitations and alone can not prevent the formation of political power struggles and the transformation of society into a field of power struggles, but it has the ability to end political power struggles.