ارزیابی بازتاب هرمنوتیک توحیدی و نظریه دوحرکتی در آراء تفسیری امینه ودود

در مکاتب و نظریه‌های ادبی معاصر، معنا را اغلب مولود قدرت قرائت تفسیری خواننده می‌دانند که این رویکرد بیشتر برگرفته از آرای اندیشمندان غربی به نسبت متون مقدس است. متفکران اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. امینه ودود فیمینیسم نو مسلمانی است که می‌کوشد رویکردی بر مبنای بازتفسیر قرآن بر اساس روشی هرمنوتیکی برگرفته از آرای «هرمنوتیک توحیدی» و نظریه ی «دوحرکتی» فضل‌الرّحمن داشته باشد. از ویژگی‌های مهمّ این روش، التفات به زمینه‌های تاریخی ظهور متن، قابلیّت‌های زبانی زبان وحی و توجّه به ذهنیّت خواننده متن و نقش دادن به متن و خواننده بصورت همزمان است. ودود می‌کوشد شیوه هرمنوتیکی فضل‌الرّحمن را به صورت مصداقی درباره برخی آیات قرآن که مربوط به حوزه ی زنان است اجرا کند و با دیدی کاملا زنانه آیات قرآن را مورد بررسی قرار دهد. ودود در واقع به دنبال تفسیر زنانه از قرآن است اما تفاسیر او هیچ فرقی با تفاسیر فضل‌الرحمان ندارد. مساله آنجاست که رویکرد جنسیتی ودود به تفسیر آیات قرآن، تا چه حد توانسته تولید محتوای تفسیری کند و به تبع آن محققان طراز اول علوم قرآنی را با خود همسو سازد. پژوهشگران در این مقاله بر اساس شیوه ی توصیفی تحلیلی به نقد وبررسی تاثیر هرمنوتیک توحیدی فضل الرحمان و بویژه نظریه ی دو حرکتی وی بر آراء امینه ودود در کتاب معروف وی تحت عنوان «قرآن وزن» پرداخته اند دستاورد کلی پژوهش مبین ان است که امی

The reflection of monotheistic hermeneutics and dual movement theory in the interpretive views of Amineh Vadud

Amineh Vadud is a new Muslim feminism who tries to have an approach of reinterpretationing the Qur’an based on a hermeneutical method adapted from the monotheistic hermeneutics and the dual movement theory of Fazl alRahman Of the important feature of this method is attending to the historical background of text appearance, the language capabilities of the revelation language and considering the reader’s mentality and simultaneous rolling of the text and reader. Vadud tries to run the hermeneutical style of the Fazl alRahman as an example of some of the verses of the Quran that relate to the women’s field and survey the verses of the Quran with a complete feminine view. Vadud is actually seeking a feminine commentary from the Quran but her commentary does not differ much from Fazl alRahman interpretations.Researchers in this article, on the basis of a descriptiveanalytical method, critiques and examines the influence of the monotheistic hermeneutics of Fazel alRamahan, and in particular his dual movement theory have been based on Amineh Vadud’s views in his famous book entitled The Qur’an and woman. The general achievement of this study , express that Amine Vadud, contrary to her claim, did not have any interpretive and feminine inventions in relation to Fazl alArhoman.In fact, she has become more and more in the form of a highranking embroidery and, in analyzing and verbalizing the Qur’anic verses,does not have enough precision.