تحلیل معناشناختی همنشینی وهن، ضعف و استکانت در آیۀ 147 سورۀ آل‌عمران بر مبنای طرح مولفه‌های معنایی

کاربست طرح مولفه‌های معنایی به عنوان یکی از طرح‌های نوین در مطالعات معناشناختی علوم قرآنی، نقش بسزایی در دستیابی به معانی دقیق واژگان این کتاب الهی و شناخت انسجام و ارتباط سیستماتیک مفاهیم آن دارد. با توجه به مسالۀ محدودیت‌های گزینشی واژگان نسبت به یکدیگر، در زبان قرآن کریم که محدود به متنی مشخص و ثابت است، همانند هر متن دیگری، امکانات ترکیب و همنشینی محدود و مقید است. لذا کاربست نظریۀ مولفه‌های معنایی به عنوان ابزاری جهت تشخیص چرایی همنشینی واژگان و نیز محدودیت‌های گزینشی آن‌ها امری اجتناب‌ناپذیر می‌نماید. بدین تصور نوشتار حاضر بر آن است که با تکیه بر روش توصیفیتحلیلی و کاربست رویکرد مولفه‌های معنایی در مقام پاسخگویی به این پرسش اساسی برآید که علت همنشینی سه مفهوم وهن، ضعف و استکانت و نوع چینش آن‌ها چیست؟ گزاره‌های قرآنی نشان داد که مفهوم ضعف با توجه به مولفه‌های معناساز خود، واژۀ شامل و دو مفهوم دیگر زیرشمول‌های آن به‌شمار می‌آید. همچنان‌که مفهوم ضعف و وهن به دلیل اشتراک در خرده‌معناهایشان دارای رابطۀ اشتدادی (هم‌معنایی) هستند که در مولفۀ [عارضی] و [گذر زمان] از یکدیگر متمایز می‌شوند. افزون بر این در میان این سه واژه، مفهوم استکانت شدیدترین حالت لاقوگی و ناتوانی را بیان می‌دارد.

Semantic analysis companion of “Vahn”, “Zaaf”, & “Steckanat” in verse 147 of Surah Al emranBased on semantic components template

Using the semantic components as one of the new projects and designs in the semantic studies of Quranic sciences plays an important role in achieving the exact meanings of the vocabulary of this divine book and in recognizing the coherence and systematic relation of its concepts. Regarding the issue of the selective limitations of the vocabulary toward each other, in the language of the Holy Quran, which is limited to a fixed and fixed text, as with any other text, the possibilities of contiguity and contiguity are limited and binding. Therefore, the use of the semantic component theory as a tool for recognizing the vocabulary associated with the selective constraints is essential. For this reason, the present article seeks to rely on the descriptiveanalytical method and the application “Disability/ Vahn”, “Weakness/ Zaaf” and “Helpless/ Steckanat” and the type of their arrangement. The Quranic propositions showed that the concept of weakness according to its meaningful components is the term and two other meanings of its subconscious. Similarly, the concept of weakness and disability, due to subscription in their subclinical terms, are related to each other in a coherent relationship between the component and the time. In addition, among these three words, the concept of “Helpless” expresses the extreme state of subjectivity and disability.