|
|
|
|
تحلیل انتقادی از انحراف سلفیه در معناشناسی صفات الهی از منظر قرآن
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عبدالهی عابد صمد ,جلالی محمدفردین ,عبدالرحیمی علیرضا
|
|
منبع
|
پژوهشنامه معارف قرآني - 1396 - دوره : 8 - شماره : 31 - صفحه:7 -36
|
|
چکیده
|
«سلفیه» اصطلاحی نوظهور در تاریخ اندیشه اسلامی است که گروهی از اهل حدیث و پیروان احمدبن حنبل، ابن‌تیمیه و محمدبن عبدالوهاب برای خویش برگزیده‌اند. آنان در روش شناخت، نقل‌گرا و در فهم نقل، ظاهرگرا هستند. عقل را شایسته فهم مسائل الهی ندانسته‌اند و رسالت آن را تنها فهم درست سخنان سلف می‌دانند. بر مبنای هستی‌شناسی سلفیه، خدا موجودی آسمانی و نشسته بر عرش در آسمان هفتم است. صفات خبری زاید بر ذات همچون «یَد»، «نَفْس» و «وجه» دارد و در قیامت به چشم سَر دیده خواهد شد. آنان در تبیین و تفسیر این گونه صفات الهی از حیث معناشناسی بر اساس اصل ظاهرگرایی در قرآن و سنت، و به تبعیت از برخی اهل اثر و اصحاب حدیث به معنای ظاهری و عامیانه این صفات بسنده کرده، آنان را تاویل نمی‌کنند. این گروه با تفسیر افراطی و متعصبانه‌ای که از توحید دارند، فقط خود را توحیدی می‌خوانند و سایر مسلمانان را مشرک و کافر قلمداد می‌کنند. امام علی(ع) تشبیه را رد کرده‌است و برای ردّ آن، ادله‌ای آورده‌است. امیر مومنان علی(ع) تنزیه مطلق را قبول ندارد و قائل به این است که خدا را در حدّی که خود خدا و پیامبران او معر فی کرده‌اند و بر اساس آیات و افعال او، می‌توان شناخت. در این مختصر مبانی سلفیه به خامه نقد کشیده شده‌است.
|
|
کلیدواژه
|
صفات خبری، تشبیه، ظاهرنگری، تاویل، سلفیه
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
abdorrahimialireza@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A Review of the Salafism’s Deviation in the Semantics of Divine Attributes
|
|
|
|
|
Authors
|
abdollahi abed samad ,jalali mohammad fardin ,Abdorrahimi Ali reza
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|