بررسی فرایند نفوذ داروی فلورواوراسیل کمپلکس شده در نانولوله‌های کربنی خالص و عامل دار از مدل غشایی pope با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی

یکی از پرکاربردترین ساختارهای مورد بحث در فناوری نانو که به عرصه علوم زیستی وارد شده است، نانو‌لوله‌های‌کربنی هستند که به دلیل اندازه کوچک، توانایی ویژه آنها در عبور از غشای سلول، می‌توانند به عنوان حامل دارو به منظور شناسایی و نابودی سلول‌های سرطانی به کار گرفته شوند. در این پژوهش، برای دستیابی به زیست‌سازگاری بهتر، اضافه شدن برخی از عامل‌های شیمیایی به نانو‌لوله‌کربنی با استفاده از شبیه‌سازی دینامیک مولکولی مورد مطالعه قرار گرفت که در نتیجه آن، باعث بهبود عملکرد دارورسانی هدفمند به‌واسطه اصلاح سطح شد. همچنین برای بررسی تاثیر گروه‌های عاملی، ابتدا نانوساختار بدون گروه عاملی همراه با داروی ضد‌سرطان فلورواوراسیل بررسی گردید. از آنالیز‌های استفاده شده برای بررسی برهمکنش‌ دارونانو‌لوله‌کربنی با غشای دولایه لیپیدی pope در محیط آبی، می‌توان به میانگین مربعات جا‌به‌جا‌یی و... اشاره کرد که در این بین، آنالیز تابع توزیع شعاعی به منظور مقایسه غلظت آب‌ در اطراف نانولوله‌‌کربنی و آنالیز فاصله مرکز جرم برای بررسی پایداری دارو درون نانولوله‌‌کربنی گرفته شد و سپس ضرایب نفوذ نانولوله‌‌کربنیغشا با عامل‌های شیمیایی مختلف از طریق میانگین مربعات جابجایی مقایسه شد. از نتایج، مشخص شد که اتصال تترا‌اتیلن‌گلیکول، باعث بیشتر شدن غلظت آب در اطراف نانولوله و همچنین پایداری داروی بارگذاری شده می‌شود. این در حالی است که وجود تترا‌اتیلن‌گلیکول، منجر به کاهش مقدار ضریب نفوذ نانوحامل شد.

Investigation of the diffusion process of complexed fluorouracil drug in pristine and functionalized carbon nanotubes from POPE membrane model using molecular dynamics simulation

In this work, selfcoloured nanocomposites containing Azo functional groups based on polyamide (PA) reinfoced with surface modified magnesium hydroxide nanoparticles were prepared, and their structure and properties were investigated. PA was synthesized by direct polycondensation and its structure confirmed by FT-IR and NMR. The solubility test results indicated that the synthesized PA easily dissolved in aprotic organic solvents such as dimethyl formamide (DMF) at room temperature. Modified magnesium hydroxide nanoparticles (MMH) were prepared via two steps including coprecipitation reaction and then surface modification in the presence of azo dicarboxylic acid. Nanocomposites (PAN) were prepared with PA and appropriate amounts of MMH via casting solution method. The results of XRD and FESEM indicated that nanoparticles were uniformly dispersed in the PA matrix. Thermal properties of PA and related nanocomposites were studied by using thermogravimetric analysis (TGA). According to TGA results, MMH had a good effect on the thermal stability of polyamide. With addition of 8 mass% of modified nanoparticles in the PA matrix, T5 and T10 values increased 30ᵒC.