اثر ساختار حلال بر پراکندگی نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره: یک ارتباط کمی ساختار-خاصیت

نانولوله‌های کربنی به‌عنوان یکی از معروف‌ترین دسته از نانو ترکیب‌های کربنی کاربردهای گوناگونی در حوزه‌های متفاوت علوم و صنعت از جمله کاربردهای فتوولتائیک مانند سلول‌های خورشیدی و تقویت ترکیب ایده‌آل در چندسازه‌‌ها دارند. در برخی کاربردهای این نانولوله‌ها نیاز است که این ترکیب‌ها در فاز محلول مورداستفاده قرار گیرند. ازاین‌رو، انتخاب حلال مناسب برای پراکنده کردن این ترکیب‌ها اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش با استفاده از روش ارتباط کمی ساختارخاصیت، مدلی ارائه‌شده است که ازیک‌طرف در پیشگویی مقدار پراکندگی نانولوله‌های کربنی تک دیواره در حلال‌های گوناگون مرسوم کمک می‌کند و از طرف دیگر ویژگی‌های موثر در پراکنده‌سازی این ترکیب‌ها را مشخص می‌کند. براساس نتیجه‌ها، مدل خطی چندگانه به‌دست آمده شامل 5 توصیف‌کننده بود که ضریب همبستگی در سری آموزش، ارزیابی متقاطع و سری آزمون به ترتیب برابر با 0.84، 0.91 و 0.92 به‌دست آمد که نشان‌دهنده کارایی مدل ارائه‌شده است. برهم‌کنش‌های احتمالی نانولوله کربنی حلال به‌دست آمده از مدل ساختار پراکندگی پیشنهادی می‌تواند به‌منظور انتخاب حلال‌های مناسب برای تهیه محلول (پراکندگی) نانولوله‌های کربنی تک دیواره به کار رود.

Effect of Solvent on the Dispersibility of Single Walled Carbon Nanotubes: A Quantitative Structure-Property Relationship

Singlewalled carbon nanotubes, as one of the most wellknown categories of carbon nanomaterials, have various applications in different fields of science and industry, including photovoltaic applications such as solar cells and additives to increase the strength of composites. In some applications of these nanotubes, it is required to have these compounds in the solution phase. Therefore, choosing the right solvent for dispersing these compounds is very important. In this study, using the quantitative structureproperty relationship (QSPR) method, the structureproperty of the model is presented. Based on the results, a multiple linear model was obtained including 5 descriptors. The correlation coefficient in the training set, crossvalidation and test set were 0.84, 0.91 and 0.92, respectively which indicate the efficiency of model. The possible interactions of the carbon nanotubes solvent obtained from the proposed structuredispersion model can be used to select the appropriate solvents for the solution (dispersion) of singlewalled carbon nanotubes.