ساخت و ارزیابی نانوذرات زئولیت zsm-5 اصلاح شده با بتاسیکلودکسترین به عنوان حامل برای کورکومین

در این پژوهش، نانو زئولیت zsm-5بدون قالب به روش هیدروترمال سنتز و با بتاسیکلودکسترین اصلاح شد. در مرحله بعد برای بارگذاری کورکومین در نانو حامل از روش رفلاکس متانول استفاده شد تا پایداری بیشتری برای حمل دارو داشته باشد. تعیین خصوصیات نانوذرات تهیه شده توسط پراش پرتوx، میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنج زیر قرمز تبدیل فوریه، طیف بینی پراکنش انرژی پرتو ایکس و آنالیز وزن سنجی حرارتی انجام شد. بازده بارگذاری و رهایش دارو با استفاده از روش اسپکتروفتومتری uv-vis بررسی شد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که اندازه ذرات زئولیتzsm-5حدود 44 نانومتر است و طیف سنج زیر قرمز تبدیل فوریه، طیف بینی پراکنش انرژی پرتو ایکس و نیز آنالیز وزن سنجی حرارتی، سنتز و عامل دارشدن نانو ذرات زئولیت با سیکلودکسترین و همچنین تشکیل کمپلکس نانوزئولیت اصلاح شده و کورکومین را تایید کرد.بازده بارگذاری دارو بر سطح نانوذرات در شرایط بهینه 95 بود و بازده رهایش دارو در 7.4 ph حدود 43 درصد و در 5.5 phحدود 61 درصد ارزیابی شد که بیانگر کارایی بالای سیستم حامل دارو در بافت های سرطانی در مقایسه با بافت های سالم است. بنابراین نانو حامل سنتز شده رویکرد بسیار مناسبی برای تحویل دارو های آب گریز مانند کورکومین به بافت هدف است که کاربردشان در درمان به دلیل فعالیت دارویی نامطلوب وفراهمی زیستی پایین محدود شده است