اثر بر همکنش با گلوتامات بر انحلال نانولوله ی کربنی دوپه شده با لیتیم

نانولوله ها کاربرد های بیولوژیکی فراوانی دارند، ولی قابلیت حل شدن ضعیف آن ها در محلولهای فیزیولوژیکی مانعی بزرگ برای مطالعه در این شاخه از نانو تکنولوژی می باشد . در واقع پیش شرط سازگاری بیولوژیکی نانولوله ها ، افزایش حلالیت آنها است. بررسی حلالیت نانولوله های مورد استفاده در سیستمهای بیولوژیکی هدف اصلی این مطالعه است. ابتدانانو لوله کربنی دوپه شده با لیتیم و کمپلکس گلوتامات آن با استفاده از محاسبات مکانیک کوانتمی مدل سازی شدند و در محیط آبی قرار گرفتند. سپس شبیه سازی مونت کارلو به منظور بررسی انحلال ساختارهای مربوطه در آب مورد استفاده قرار گرفت. محاسبات انرژی آزاد انحلال ترکیبات نشان داد که در اثر برهم کنش نانو لوله کربنی دوپه شده با لیتیم و آمینو اسید گلوتامات انحلال آن در محیط آبی افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که بر همکنشهای الکترواستاتیک بیشترین سهم را در حلالیت نانولوله پس از بر همکنش با گلوتامات دارد.