استفاده مستقیم از نتایج شبیه سازی زلزله در تحلیل خطر احتمالاتی وابسته به زمان مطالعه موردی تهران

در تحلیل خطر مرسوم برای برآورد عدم قطعیت موجود در حرکت زلزله به طور متداول از روابط کاهندگی استفاده می شود. این روابط کاهندگی معمولا با استفاده از شتابنگاشتهای زلزله هایی که در گذشته واقع شده و ثبت گردیده اند، به دست می آیند. از آنجا که در مناطق نزدیک به گسل تاریخچه ثبت رکورد زلزله در سراسر دنیا بسیار اندک است، نقص عمده ی اکثر روابط کاهندگی، عدم کارآیی مناسب آن ها در حوزه نزدیک گسل می باشد. در این مطالعه برای پرهیز از کاستی های روابط کاهندگی مرسوم در حوزه نزدیک، نتایج شبیه سازی صورت گرفته در مطالعات گذشته (]1[ و]2[) بدون تبدیل آن ها به رابطه کاهندگی، به طور مستقیم در برآورد تحلیل خطر احتمالاتی تابع زمان (غیرپواسونی) گسل شمال استفاده شده است. گسل شمال تهران از شمال شهر تهران عبور می کند که در صورت گسیختگی محتمل، قطعا اثرات حوزه نزدیک در شهر تهران دیده خواهد شد. این مساله ضروت توجه ویژه به حرکات حوزه نزدیک در برآورد خطر احتمالی ناشی از فعالیت این گسل را نشان می دهد.