عملکرد لرزه‌ای قاب‌های خمشی بتن مسلح میان‌پر مندرج در پیوست استاندارد 2800

اغلب تحقیقات انجام‌شده بر روی میانقاب‌ها مبین این حقیقت هستند که وجود میانقاب‌های بنایی در قاب‌های ساختمانی، موجب افزایش سختی و مقاومت آنها می‌گردد. اما وجود پانل‌ها همواره سودمند نبوده و ممکن است سازه را در مواردی به سمت تردشکنی سوق دهند. برای بررسی کمّی این موضوع، لازم است میانقاب به عنوان یک عضو سازه‌ای و بصورت صریح در مدل‌سازی قاب‌های ساختمانی مدنظر قرار گیرد. اخیراً آیین‌‌نامه طراحی ساختمان‌‌ها در برابر زلزله (استاندارد 2800) در پیوست ششم خود با استفاده از مدل دستک معادل، راهکاری را جهت تحلیل و طراحی صریح قاب‌‌های میان‌‌پر ارائه نموده‌است. در این راهکار، با کاهش ضریب رفتار قاب ساختمانی دارای میانقاب به مقدار 3 و مدل‌سازی میانقاب‌ها با روش دستک معادل و بازتوزیع نیروها در سیستم خرپایی معادل حاصل شده، کفایت سازه‌ای اعضای تیر، ستون و میانقاب‌ در کل قاب کنترل می‌گردد. در پژوهش حاضر، پنج قاب خمشی بتن مسلح، مشتمل بر یک قاب خالی (با شکل‌پذیری متوسط) و چهار قاب میان‌پر با چیدمان‌های مختلف میانقاب طبق ضوابط پیوست ششم استاندارد 2800 تحلیل و طراحی شده و متعاقباً عملکرد لرزه‌ای اعضای آنها به روش تحلیل استاتیکی غیرخطی (روش ضرایب) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که هرچند با اضافه شدن پانل‌های بنایی به سازه‌های مورد بررسی، سختی و مقاومت آن افزایش یافته و عملکرد تیرها بهبود می‌یابد؛ اما ستون‌های تحتانی، سطح عملکرد ایمنی جانی را رد نموده و بعضاً در سطح عملکرد آستانه فروریزش قرار می‌گیرند. لذا تعیین ضریب رفتار واحد 3 برای تمام قاب‌های میان‌پر با چیدمان‌های مختلف میانقاب در طبقات، صحیح به نظر نمی‌رسد.

seismic performance of masonry infilled rc frames provided in the appendix of is 2800

most researches on masonry infill walls have shown that the presence of such walls in framed structures increases their stiffness and resistance. however, the presence of panels is not always beneficial and may lead to a brittle failure in some cases. to quantitatively investigate this issue, it is necessary to consider the infill wall as a structural member and explicitly model it in framed structures. recently, the building design code against earthquake (is 2800) has provided an approach for the explicit analysis and design of infilled frames in its sixth appendix using an equivalent strut model. in this solution, by reducing the response modification factor of the structural frame with infill walls to 3 and modeling the infill walls using the equivalent strut method and redistributing the forces in the equivalent truss system, the structural adequacy of the beams, columns, and infill walls in the entire frame is checked. in the present study, five reinforced concrete moment frames, including one bare frame (with intermediate ductility) and four infilled frames with different infill wall arrangements according to the sixth appendix of is 2800, are analyzed and designed, and subsequently, the seismic performance of their members is investigated using the nonlinear static analysis method (the coefficient method). the results show that although the addition of masonry panels to the structures increases their stiffness and resistance and improves the performance of the beams, however, the lower columns exceed the life safety performance level and sometimes reach the collapse prevention level. therefore, considering a response modification factor of 3 for all infilled frames with different infill wall arrangements on the floors does not seem to be accurate.