بررسی اثر سنگدانه های مختلف بر دوام بتن های خود متراکم در معرض سولفات با استفاده از آزمون انتقال اصطکاک

علی رغم اینکه در بیشتر شرایط بهره برداری، اجزای تشکیل دهنده بتن، فشردگی و عمل آوری آن در عملکرد بتن تاثیر گذار می‌باشند، ولی شکست زودرس بتن به دلیل مشکلات دوام سازه‌های بتنی نیز بسیار اتفاق می‌افتد. با توجه به عدم وجود اطلاعات مربوط به تاثیر نوع و مقاومت انواع سنگ‌ها بر دوام بتن خودمتراکم، در این مقاله با بکارگیری آزمون نوین و درجای &انتقال اصطکاک& و مقایسه با نتایج آزمون استاندارد &مغزه گیری& اقدام به بررسی تاثیر مقاومت سنگدانه‌های مختلف بر پایایی بتن‌های خودمتراکم در معرض سولفات سدیم گردیده است. از 9 نوع سنگ با نام های تراورتن، گرانیت، بازالت، اندزیت، مرمریت، توف سبز سنگی، توف سبز بلورین، ریولیت و آهک بری ساخت بتن‌های خودمتراکم استفاده شده است. آزمایشات مقاومت فشاری بتن های خود متراکم عمل آوری شده در آب و محلول سولفات سدیم در سنین 7، 14 و 28 انجام پذیرفت. از نتایج بدست آمده مشاهده شد که تغییر حجم سنگ‌های با درصد جذب آب بالاتر، کمتر بوده و رابطه مستقیم بین مقاومت فشاری بتن های خود متراکم عمل آوری شده در آب و محلول سولفات سدیم با مقاومت سنگ مادر وجود دارد. همچنین شاهد افزایش مقاومت فشاری بتن های خودمتراکم قرار گرفته در محلول سولفات سدیم در سنین پایین در مقایسه با نمونه های قرار گرفته در آب می باشیم. در ضمن رابطه خطی با ضریب همبستگی بالا بین نتایج آزمون انتقال اصطکاک با آزمون مغزه گیری وجود دارد. مقاومت فشاری سنگ های توف سبز بلورین، توف سبز، اندزیت، ریولیت، تراورتن، آهک، مرمریت، گرانیت و بازالت به ترتیب برابر 31.76، 33.12، 39.92، 43.14، 48.41، 51.97، 59.66، 62.17 و 75.41 مگپاسکال می باشد. با افزایش مقاومت فشاری، نتایج آزمون انتقال اصطکاک نیز افزایش داشته بطوریکه برای سنگ های مذکور به ترتیب برابر 132.4، 146.9، 155.9، 168.1، 176.3، 185.3، 189.8، 198.5 و 207.9 نیوتن متر می باشد.

investigation of the effect of different aggregates on the durability of self- compacting concretes exposed to sulfate using friction-transfer test

despite the fact that in most operating conditions, concrete components, compaction and curing affect the performance of concrete, but premature failure of concrete structures due to problems with the durability of concrete structures also occurs a lot. due to the lack of information on the effect of type and strength of aggregates on the durability of self-compacting concrete, in this article, using the tests of &friction transfer& and &drilled core& to investigate the effect of strength of different aggregates on the reliability of concrete self-compacting has been exposed to sodium sulfate. 9 types of stones with the names of travertine, granite, basalt, andesite, marble, green stone tuff, crystal green tuff, rhyolite and limestone have been used to make self-compacting concretes. compressive strength tests of self-compacting concretes cured with water and sodium sulfate solution were performed at ages 7, 14 and 28. the results showed that the volume change of rocks with higher water absorption percentage was less and there is a direct relationship between the compressive strength of self-compacting concretes treated in water and sodium sulfate solution with the strength of the parent rock. we also see an increase in compressive strength of self-compacting concrete placed in sodium sulfate solution at a young age compared to samples placed in water. there is also a linear relationship with a high correlation coefficient between the results of the friction transfer test and the core correction test. compressive strength of crystalline green tuff, green tuff, andesite, rhyolite, travertine, lime, marble, granite and basalt are 31.76, 33.12, 39.92, 43.43, 48.41, 51/97, 59.66, 62.17 and 75.41 mpa, respectively. with increasing compressive strength, the results of friction transfer test also increased so that for the mentioned rocks are equal to 132.4, 146.9, 155.9, 168, 176.3, 185.3, 189.8, 5 / 198 and 9/207 nm.