مطالعه آزمایشگاهی تاثیر نانو ذرات گرافن‌اکساید بر روی رفتار مکانیکی کامپوزیت‌های سیمانی و مشخصه‌‌های انتقال آب در بتن

در این مطالعه، یک برنامه آزمایشگاهی به منظور بررسی تاثیر گرافن‌اکساید (go) بر روی رفتار مکانیکی ماتریس‌های سیمانی و همچنین نفوذپذیری بتن تدوین شده است. نانو ذرات گرافن به دلیل مساحت سطح بالا و دانسیته پایین در کمترین مقدار می‌توانند تاثیر چشمگیری در خواص بتن داشته باشند. این نانو صفحات ساختار صفحه‌ای دارند که هیدروفوب است و آب به دلیل تمایل نداشتن به سطح گرافن در آن جاری نمی‌شود. با عاملدار کردن این نانوذره می‌توان خواص آبگریزی را به خواص آبدوستی تبدیل کرد. در این پژوهش نمونه‌های ملات سیمان 28 روزه با درصدهای متفاوت گرافن‌اکساید (از 0 % تا 0.2 % وزنی سیمان (bwoc)) تحت آزمایش‌های کشش، فشار و خمش، نمونه‌های خمیره سیمان 28 روزه با درصد‌های گرافن‌اکساید bwoc (00.05) % تحت آزمایش‌های کشش و فشار، نمونه‌های بتن 28 و 90روزه با درصد‌های گرافن‌اکساید bwoc (00.2) % تحت آزمایش فشار و نمونه‌های 28 روزه بتن با درصد‌های گرافن‌اکساید bwoc (00.2) % تحت آزمایش نفوذپذیری با استفاده از دستگاه محفظه استوانه‌ای قرار گرفتند. مطالعات نشان می‌دهد که گرافن‌اکساید باعث بهبود رفتار کششی، خمشی و فشاری ملات سیمان می‌شود به‌طوری‌که افزایش در مقاومت‌های خمشی و کششی بیش‌تر از مقاومت فشاری است. در نمونه‌های ملات مسلح با bwoc0.05 % گرافن‌اکساید افزایش در مقاومت کششی 70 % و در مقاومت خمشی 22 % مشاهده شد. نمونه‌های خمیره سیمان با bwoc0.03 % گرافن‌اکساید هم افزایش 43 % در مقاومت فشاری و 52 % در مقاومت کششی را نشان دادند. همچنین اندازه‌گیری مقاومت فشاری بتن نشان داد با افزودن bwoc 0.1 % گرافن‌اکساید به بتن، مقاومت فشاری 28روزه تا 25 % و 90روزه تا 50 % افزایش می‌یابد. نتایج آزمایش نفوذپذیری نشان می‌دهد که افزودن گرافن‌اکساید به بتن می‌تواند به طور موثری از نفوذ بیشتر آب به داخل بتن جلوگیری کرده و باعث بهبود دوام بتن شود.

Experimental investigation on mechanical and water transport properties of cement composites containing graphene oxide

Recent investigations show that graphene oxide nanoparticles (GO) are promising nanosized additives to enhance the mechanical property of cementitious materials. GO are the product of chemical exfoliation of graphite and contain a range of reactive oxygen functional groups that enable it as a suitable candidate for reaction in cementitious materials through physical functionalization. In this paper, the experimental program is performed to study the mechanical and water transport properties of GOreinforced cement composites. Experimental results show, adding GO improved the tensile, flexural, and compressive strengths of mortar with the increase in flexural and tensile strength more than that of compressive strength. Especially, the tensile and flexural strength, when the content of GO was 0.05% bwoc, the cement mortar exhibited remarkable increase by 70% and 22% respectively, comparing with those without GO. Particularly, the compressive strength of concrete incorporating 0.1% by weight of cement GO increased by 25% and 50% than those of concrete without GO after curing for 28 days and 90 days respectively. The strengths enhancement can be attributed to the promotion of hydration and the finer pore structure of cement paste incorporating GO. There are thresholds for all mechanical strengths of cement mortar incorporating GO where the GO content exceeds the threshold, the decrease in strength is observed which can be attributed to the deformation of the hydration crystals by the change in the dosage of GO in the matrix. Penetration test results indicate that the incorporation of a very low fraction of GONPs can effectively hinder the ingress of water molecules. It can be concluded that adding GONPs improve the transport properties of concrete which subsequently improves its durability.