بررسی مقاومت فشاری، کششی و جذب آب ملات ژئوپلیمر حاوی از ماده سرباره(ggbfs) در مقایسه با پوزولان متاکائولن

ژئوپلیمرها مواد آلومینوسیلیکاتی هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای انواع بتن می‌باشند، چراکه از طرفی با حذف آلاینده هایی نظیر co2 ناشی از فرآیند تولید سیمان، به حذف محیط زیست کمک نموده و از طرفی دیگر با کاهش میزان نفوذپذیری بتن، دوام بتن به شدت افزایش می یابد. در این تحقیق خواص مکانیکی و دوام ملات ژئوپلیمری عمل آوری شده در دماهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا از متاکائولن و سرباره کوره آهن (ggbfs) به عنوان ماده اولیه ساخت ملات ژئوپلیمری استفاده شده است. همچنین از سدیم هیدروکسید(سود) با غلظت 12 مولار و سدیم سیلیکات(آب شیشه) به عنوان فعال کننده استفاده شده است. 12 رژیم عمل آوری شامل سه دمای 60، 75 و 90 درجه سانتی گراد و مدت زمان 8، 12، 18 و 24 ساعت به نمونه‌ها اعمال شد و تاثیر آن بر مقاومت فشاری و کششی و جذب آب ملات‌های ژئوپلیمری مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت فشاری، کششی و جذب آب نمونه‌های ژئوپلیمری در سنین 3، 7 و 14روزه تعیین گردید. نتایج نشان داد که با افزایش دمای عمل آوری و مدت زمان عمل آوری مقاومت فشاری و کششی نمونه‌ها افزایش می‌یابد و میزان جذب آب نمونه‌ها کاهش می‌یابد. مقاومت فشاری نمونه‌های عمل آوری شده در دمای 90 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت، بالاترین مقدار معادل 62.4 مگاپاسکال را، دارا می باشد

Evaluating Compressive and Tensile Strength and Water Absorption of Geopolymer Mortar Containing Slag (GGBFS) in Comparison with Pozzolan Metakaolin

Geopolymers are aluminosilicate materials that can be a good alternative to various types of concrete, because they help protect the environment by removing pollutants such as CO2 resulting from cement manufacturing process and significantly increase concrete durability by reducing concrete permeability. This study aims to investigate the mechanical properties and durability of geopolymer mortar cured at different temperatures. Therefore, metakaolin and groundgranulated blastfurnace slag (GGBFS) were used as the raw materials for making geopolymer mortar. Sodium hydroxide (caustic soda) with the concentration of 12 M and sodium silicate (water glass) were employed as the activator. In total, 12 curing regimes including three temperatures of 60, 75, and 90 °C and four durations of 8, 12, 18, and 24 h were applied to the samples and its impact on compressive and tensile strength and water absorption of geopolymer mortars was examined. Compressive and tensile strength and water absorption of geopolymer samples were determined after 3, 7, and 14 days. The results indicated the compressive and tensile strength of the samples increased and water absorption of the samples decreased with increasing the curing temperature and duration. Compressive strength of the samples cured at 90 °C for 24 h was at the highest level (62.4 MPa).