توزیع بهینه ی میراگر ویسکوز در طراحی بر اساس جابجایی مستقیم سازه های کنترل شده

در این مقاله جهت افزایش کارایی طراحی بر اساس جابجایی مستقیم سازه‌های مجهز شده به میراگر ویسکوز، روشی برای تعیین توزیع بهینه میراگر ویسکوز پیشنهاد شده است. این روش مبتنی بر تعریف یک مسئله‌ی بهینه‌سازی برای تامین میرایی ویسکوز معادل مورد نیاز با حداقل مجموع ضریب میرایی میراگرهای ویسکوز است و برای حل آن از الگوریتم ژنتیک توزیع شده (dga) استفاده شده است. برای آنالیز عددی و توضیح روش پیشنهادی، سه قاب فلزی 2، 5 و20 طبقه‌ی مجهز شده به میراگر ویسکوز خطی و طراحی شده بر اساس روش جابجایی مستقیم در نظر گرفته شده و به توزیع بهینه میراگر ویسکوز پرداخته شده است. سازه‌های کنترل شده در دو حالت توزیع بهینه و یکنواخت میراگرها تحت ده رکورد مصنوعی سازگار با طیف طراحی قرار گرفته و با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی به ارزیابی پاسخ سازه‌ها پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که برای تامین میرایی ویسکوز معادل یکسان در دو حالت توزیع بهینه و یکنواخت میراگرها، استفاده از توزیع بهینه باعث کاهش قابل توجهی در مجموع ضریب میرایی میراگرها (تا 30 درصد) و مجموع حداکثر نیروی میراگرها (تا 24 درصد) و در نتیجه هزینه‌ی تامین سیستم کنترل می‌شود. همچنین ارزیابی عملکرد سازه‌های کنترل شده تحت زلزله‌های مصنوعی نشان می‌دهد که استفاده از توزیع بهینه میراگر علیرغم کاهش در هزینه‌ی سیستم کنترل عملکرد مشابهی با حالت توزیع یکنواخت داشته است.

Optimal distribution of viscous dampers(VDs) in direct displacement based design (DDBD) of controlled structures

In this paper to increase the efficiency of direct displacement based design (DDBD) in designing structures equipped with viscous dampers (VDs), a method has been proposed to determine optimal distribution of VDs. The proposed method has been based on defining an optimization problem which minimizes the sum of damper coefficients to achieve the required equivalent viscous damper. To solve the optimization problem the distributed genetic algorithm (DGA) has been applied. To illustrate the method, three 2, 5 and 20 story steel frames equipped with linear VDs and designed using DDBD, have been considered and optimal placement of VDs has been determined. The controlled structures using uniform distribution (UD) and optimal distribution (OD) of VDs subjected to ten artificial earthquakes compatible with design spectrum and nonlinear time history analysis has been conducted. Results show that to achieve the same equivalent viscous damping for both uniform and optimal distributed VDs distribution, using OD has reduced significantly the sum of dampers coefficient (up to 30%) as well as the maximum damping force(up to 24%). Also evaluating the performance of controlled structures under different artificial records has shown that using OD has led to less control system cost while both distributions has similar performance.