به کارگیری روش زنجیره بحرانی در مدیریت پروژه‌های خطی تکراری نظیر راهسازی با در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت و ریسک

امروزه دیدگاه‌های سنتی به‌ تنهایی قادر به پاسخگویی نیازهای مدیریت پروژه‌های عمرانی نیست. بنابراین استفاده از رویکردهای نوین مدیریتی می‌تواند تا حد زیادی راهگشا باشد. اولین گام برای رسیدن به این هدف شناخت انواع پروژه‌ها از نظر نوع خطی یا شبکه‌ای بودن، تفاوت مدیریت یک پروژه با مدیریت چند پروژه و روش‌های مدیریت و اجرای پروژه است. در این تحقیق از روش مدیریت زنجیره بحرانی به ‌جای روش مسیر بحرانی برای ارائه برنامه زمانی عملی‌تر به کار گرفته شده است. برای غلبه بر عدم قطعیت، روش ارائه ‌شده از اعداد فازی بر حسب زمان قطعی انجام فعالیت و دانش کارشناسان، برای مدل کردن عدم قطعیت در مدت‌ زمان فعالیت‌ها استفاده می‌کند. روش ارائه ‌شده، به‌جای جایگزین کردن برنامه زمان‌بندی قطعی اولیه توسط برنامه زمانی مبتنی بر مجموعه فازی، باز هم برنامه زمانی قطعی را نگه می‌دارد و به ‌سادگی بافر پروژه را برای مقابله با عدم قطعیت می‌افزاید. اندازه بافر پروژه با استفاده از محاسبات روی اعداد فازی تعیین می‌شود. همچنین به منظور غلبه بر ریسک در مطالعه موردی این پژوهش، یک ضریب ریسک متوسط را برای پاسخگویی به ریسک‌ها برای بافر پروژه در نظر می‌گیرد. به ‌هر حال تغییر ضریب ریسک در حالت‌های مختلف ریسک بالا، متوسط و پایین تاثیر کمی روی اندازه بافر خواهد گذاشت. همچنین در این تحقیق به منظور ارزیابی مدل ارائه شده در این تحقیق، چند پروژه خطیتکراری راهسازی به طور همزمان مورد بررسی قرار گرفته و برنامه‌ریزی شده است.

Implementing the critical chain method for managing linear repetitive projects such as road construction, taking into account the conditions of uncertainty and risk

Nowadays traditional point of view is not able to meet the needs of construction project management. Therefore, the use of modern management approaches can be greatly helpful. The first step to reach this goal is to identify and verification variety of projects in terms of linear or network types, the difference in project and multiproject management, management and execute methods. In this research, critical chain management method is used instead of critical path method to provide more practical schedule. The proposed method solves a scheduling problem with time/resource tradeoff to provide a minimummakespan deterministic schedule which will generally be a good starting point for project execution. Also to overcome the risk in the case, schedulers have a medium risk coefficient based on cognitive style. Anyway, the change of parameter β will give a little change in project duration. The proposed method is useful for both project planning and execution. The methods is simple, practical and can be easily computerized. It should be noted that although the advances in the field of computers and computing speed and information processing it is done, we still need to project manager and human using engineering vision, experience and knowledge can choose the best algorithm for each project to be felt.