اخلاق وحیانی

نظام اخلاقی در اسلام از جهاتی با سایر نظام‌های اخلاقی متمایز است که یکی از مهم‌ترین آنها از حیث مبدا فاعلی است. نظام‌های دیگر عقل، اجتماع، فطرت، طبیعت و عوامل دیگری را در پیدایش گزاره‌های اخلاقی دخیل دانسته‌اند؛ اما به اجماع علمای دینی، فن اخلاق اسلامی از منبعی وحیانی سرچشمه می‌گیرد. مواد فن اخلاق از مبانی خاصی به‌دست می‌آید که آن مبانی از منبعی وحیانی برگرفته می‌شود. این سه عنصر (مواد، مبنا و منبع) طوری با هم عجین شده‌اند که اگر ماده‌ای از مواد اخلاق به مبنایی بازگردد که به منبع وحی استناد نداشته باشد، آن اخلاق را «اخلاق اسلامی» نمی‌گویند. مقاله حاضر درصدد تبیین محتوایی اخلاق اسلامی و بازشناسی آن از سایر مکاتب اخلاقی است.