برزگری ها، ترانه های کار درو در جامعه ی بختیاری

محور تحقیقات فرهنگ مردم، شیوه ی زندگی، آداب و رسوم، باورها، موسیقی و ادبیّات است و در این میان ادبیّات عامیانه که روح هنری هر ملّتی است شامل عناصری همچون ررب الم ل، چیستان، ترانه، متل، تم یل، اشدار محلی و شدر کار است. شدر کار نسخه ی خوانای احساسات سرایندگان و چگونگی محیط کار آن ها است و اشدار خوانندگان در حین انجام کار که به تور انفرادی یا جمدی خوانده می شود بیانگر ورع مدیشت، دلتنگی ها، رن ها، آمای و آرزوها، عشق ها و نیایش ها است. در این مقاله قصدمان مدرفی جامده ی بختیاری و اشدار عامیانه ی آنان به خصوص اشداری است که مردم بختیاری در حین انجام کار درو به شکل آهنگینی می خوانند. روش جمع آوری اتلاعات به صورت کتابخانه ای، اینترنتی و تحقیقات میدانی صورت پذیرفت و حوزه مکانی جمع آوری اتلاعات میدانی استان های خوزستان و چهار محای و بختیاری بود که توایفی از ایل بختیاری در آن جا به صورت دائم یا به شیوه ی کوچندگی زندگی می کنند.

Farming, the songs of reap of the Bakhteyary Society

  This study investigated the culture, the way of living, beliefs, traditions, music, and the literature in the Bakhteyary society. The colloquial literature which is the spiritual art of any nation includes proverbs, riddle, songs, allegory, local poetry and work poem. The work poem consists of the singer emotions and the circumstance of the work position. The poems of the singers while they are working lonely or together indicate the people life situation, their pains, sorrow, wishes, loves and their praise. This article aims to introduce the Bakhteyary society and their poetry specially when they are reaping and they sings tonic, to collect data the internet, library and the people were used in the Khozestsn and Chahar Mahale Bakhteyary provinces where the bakhteyary tribes are living in the form of migration.