جلوه‌های عامیانۀ نوستالژی اجتماعی در شعر لُری استان کهگیلویه و بویراحمد

شعر لری استان کهگیلویه و بویراحمد از گذشته در قالب‌های یاریار، دی‌ بلال، سِرو و شَروه نمود داشته است. موضوع این اشعار، عمدتاً عشق به زادگاه و زن، ستایش طبیعت، نعمت‌های خدادادی، شرح حماسه و جنگ‌های محلی بوده است. یکی از درون‌مایه‌هایی که در شعری لری این خطه بسامد زیادی داشته، نوستالژی است. به موازات توسعۀ منطقه، تعداد عشایر به حداقّل ممکن رسیده و فضای روستاها دچار تغییرات اساسی شده است و هر روز تمایل به شهرنشینی بیشتر می‌شود. در این میان، شعر دست‌مایه‌ای شده است تا انسان امروزی به کمک آن به بیان دلتنگی‌ها و حسرت بازگشت به گذشته و تکرار تجربۀ زیست عشایری، روستایی و یادآوری سنت‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها بپردازد. شعر لری امروز استان، عرصۀ تداعی خاطرات شیرین زندگی در جوار کوه، دشت، چشمه و آبشارهاست. این نوع میل به یادآوری گذشته و آرزوی تکرار تجارب دیرین؛ یعنی نوستالژی، به دو گونۀ اجتماعی و فردی تقسیم می‌شود. در پژوهش حاضر که به صورت میدانی و کتابخانه‌ای انجام شده، عوامل و وجوه مختلف نوستالژی اجتماعی در شعر لری استان بررسی و با ارائۀ نمونه‌هایی از اشعار شاعران استان از جمله: حسن بهرامی، رسول سنایی، شاهرخ موسویان و فریدون داوری تحلیل شده است. یادآوری آواها و رایحه‌ها، آداب، رسوم عامیانه و سنت‌ها، دلتنگی برای شب‌نشینی‌ها و به دست گرفتن تفنگ، برپا کردن خیمۀ عشایری، شکایت از شهرنشینی و تغییر محیط زندگی روستایی از جملۀ این عوامل‌اند.

popular aspects of social nostalgia in the lore poetry of kohgiluyeh and boyer-ahmad province

the poetry of the kohgiluyeh and boyer-ahmad province has historically manifested in forms such as yaryar, di-ballal, serv, and sharveh. the themesof these poems primarily revolve around love for the homeland and women,praise of nature, divine blessings, and the narration of local epics and battles.one of the prominent themes in the poetry of this region is nostalgia.alongside the development of the area, the number of nomadic tribes hasdiminished to a minimum, and the rural landscapes have undergonefundamental changes, with an increasing tendency toward urbanization.amidst this transition, poetry has become a means for contemporaryindividuals to express their longings and yearnings to return to the past, torevisit the experiences of nomadic and rural life, and to remind themselves oftraditions and subcultures.today, lori poetry reflects the realm of recallingthe sweet memories of life near mountains, plains, springs, and waterfalls.this inclination to remember the past and the desire to repeat ancientexperiences - termed nostalgia - is divided into two types: social andindividual. in the present study, conducted through field and library research,the various factors and aspects of social nostalgia in lori poetry are examined.this is analyzed through examples from poets of the region, including hassanbahrami, rasool sanaei, shahrokh mousavian, and fereydoun dâvari.recollections of sounds and scents, folk customs and traditions, longing for gatherings at night, taking up arms, setting up nomadic tents, and complaints about urban living and the changes in rural life are among these factors.