بررسی زبان سمبولیک اجتماعی در شعر «خه‌وه به‌ردینۀ» سواره ایلخانی‌زاده

ادبیات یکی از شئون اجتماعی است که همواره تحت تاثیر وقایع و رویدادهای سیاسی عصر خود بوده و جایگاهی برای بیان و بازتاب آن جریان هاست. از پیامدهای حاکمیت استبداد و اختناق بر جامعه، رویکرد شاعران به بیان نمادین است. سواره ایلخانی زاده از جمله شاعران نوپرداز کُرد در کردستان ایران است، که تحت تاثیر شرایط جامعه و شعر نو فارسی و تاثیر پذیری از شعر نیمایوشیج، در شعر خود به جامعه گرایی و توجه به دردها و رنج های مردم و متعهد دانستن خود در فضای خفقان زده که ارمغان حکومت عصر بود، پرداخت. برخی از شاعران در شعر نو فارسی، برای بیان مشکلات و آرمان های مردم، از زبانی سمبولیک و نمادین بهره می بردند. سواره نیز به تاثیر از شرایط حاکم بر جامعه، در شعر، زبانی سمبولیک داشت. در این مقاله با نگاهی به اوضاع تاریخی و سیاسی دوران شعری سواره، به بررسی زبان شعر «خه وه به ردینه» (خواب سنگین/ khava bardîna)، سمبول های شعری اش و بهره گیری از آن‌ها برای بیان مشکلات و آرمان های جامعۀ سواره می پردازیم و به این مهم دست می یابیم که سواره با تلفیق نمادگرایی و جامعه گرایی که دو ویژگی بارز سمبولیسم اجتماعی است، بازگوکنندۀ وقایع تاریخی، سیاسی و اجتماعی عصر خود است.

A Study of Social Symbolic Language in the poem of «Khava bardina» by Savareh Ilkhanizadeh

Literature is one of the social affairs that has always been influenced by the political events of its time and is a place to express and reflect those ones. One of the consequences of the rule of dictatorship and oppression on society is the approach of poets to symbolic expression. Savareh Ilkhanizadeh is one of the new Kurdish poets in Iranian Kurdistan, who under the influence of the conditions of society and modern Persian poetry and the influence of Nima Yoshij’s poetry, pay attention in his poetry to socialism the pains and sufferings of people.  Some poets in modern Persian poetry used symbolic language to express the problems and people’s aspirations. The Savareh also had a symbolic language in poetry due to the influence of the prevailing conditions in the society. In this article, by looking at the historical and political situation of the Savareh’s poetic era, he examines the language of the poem Khava bardina. We use his poetic symbols to express the problems and ideals of the Savareh’s community, and we achieve the important point that the Savareh is a combination of symbolism and socialism, which are two prominent features of social symbolism. And he is a narrator of the historical, political and social events of his time.