مدلسازی ساختاری (sem) مولفه های دیپلماسی ورزش در توسعه روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران

هدف از پژوهش حاضر مدلسازی مولفه های دیپلماسی ورزش در توسعۀ روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوۀ گردآوری داده ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. نمونۀ مورد مطالعه برابر با جامعه و برابر با 325 نفر از متخصصان داخلی و خارجی در زمینۀ دیپلماسی ورزش بودند که به لحاظ اجرایی یا علمی در حوزۀ روابط دیپلماتیک ورزش صاحب نظر و کرسی ملی و بین المللی بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای 60 سوالی بود که پس از تحلیل عاملی اکتشافی 59 سوال آن در 10 مولفه (برندینگ و پرستیژ بین المللی، توسعۀ فرهنگی، توسعۀ سیاسی، توسعۀ اقتصادی، مبارزه با انزوا و تحریم، برون رفت از بعد تاریک، صلح و دوستی، وحدت و همگرایی ملی، تعاملات رسانه ای و توسعۀ قدرت هوشمندانه) باقی ماندند. آزمون های آلفای کرونباخ و p دیلون گلدشتاین پایایی ابزار و مولفه های آن را تایید کردند. علاوه بر آن از بین مولفه های دیپلماسی ورزش، توسعۀ قدرت هوشمندانه بیشترین سهم را در تبیین واریانس مجموعه داشت. از سوی دیگر، روش حداقل مربعات جزیی علاوه بر ارائه و تایید مدل نهایی پژوهش، روایی واگرا و همگرای ابزار مورد استفاده را نیز تایید کرد.