بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی مقیاس ملی گرایی در ورزش

این پژوهش با هدف بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی مقیاس ملی گرایی به عنوان انگیزۀ هواداران در ورزش انجام گرفت. جامعة آماری تحقیق، تماشاچیان حاضر در هفتۀ سوم رقابت های لیگ جهانی والیبال در سال 2016 به میزبانی کشور ایران بود که تعداد 320 پرسشنامه به صورت تصادفی ساده در بین جامعۀ تحقیق توزیع شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامۀ ملی گرایی بوگدانف (2005) با 16 گویه و 3 مولفه بود که در طیف 7 ارزشی لیکرت قرار داشت. تحلیل عاملی تاییدی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج، ساختار سه عاملی پرسشنامۀ اصلی ملی گرایی به عنوان انگیزۀ هواداران در جامعۀ ایرانی را تایید کرد که در تحلیل عاملی مرتبۀ دوم، سازۀ ملی گرایی را تشکیل می دادند. همچنین نتایج حاکی از برازش مناسب مدل (2/88= chi;2/df، 0/94cfi=، 0/91nfi=، 0/91=gfi، 0/080rmsea=) بود. ضریب آلفای کرونباخ مولفه ها و کل مقیاس ملی گرایی بالاتر از 0/70 بود که بیانگر پایایی قابل قبول ابزار ملی گرایی و مناسب بودن آن برای استفاده در جامعۀ ایرانی است. به طور کلی مقیاس ملی گرایی ساختاری مشابه نسخۀ اصلی آن دارد و ابزاری معتبر و پایا از ملی گرایی است. به طور کلی شواهد روان سنجی به دست آمده از تحلیل عامل تاییدی و بررسی پایایی ابزار تحقیق، حاکی از کفایت پرسشنامۀ ملی گرایی برای استفاده در محیط های ورزشی به منظور ارزیابی علل یا عوامل اثرگذار بر حضور هواداران ورزشی است.