تحلیل عاملی نقش سیاسی دولت در اجرای سیاست خصوصی ‌سازی صنعت ورزش

هدف این پژوهش ارائۀ مدل تحلیل نقش سیاسی دولت در خصوصی سازی ورزش ایران بود. این مطالعه ترکیبی و از نوع طرح های آمیختۀ اکتشافی است. مرحلۀ اول کیفی بود. بدین منظور با مرور مبانی نظری و انجام مصاحبة عمیق نیمه ساختاریافته، اطلاعات تکمیلی گردآوری، سپس داده های 20 مصاحبه به روش گراندد تئوری کدگذاری شد. گروه بندی کدها چهار مولفه را نشان داد. مرحلۀ دوم به صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نمونه 222 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامۀ محقق ساخته برگرفته از مرحلۀ کیفی به عنوان ابزار تنظیم شد. روایی محتوایی را پانزده متخصص تایید کردند و پایایی آن را آلفای کرونباخ 0/813 نشان داد. به منظور محاسبۀ اعتبار سازه و بررسی ساختار عاملی داده ها از تحلیل اکتشافی و تاییدی، و برای محاسبۀ پایایی مقیاس ها و خرده مقیاس ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقایسۀ متغیرها نشان داد تاثیر مولفه های انسجام سیاسی اجتماعی، حاکمیت قانون و قدرت دولت بر خصوصی سازی ورزش ایران معنا دار بود، ولی مولفۀ مشارکت سیاسی با مقدار 0/128= α اثر معنا داری نداشت. مولفۀ انسجام سیاسی اجتماعی با ضریب رگرسیونی 0/187 دارای بیشترین تاثیر بود و در مرتبه های بعدی حاکمیت قانون (0/156)، قدرت دولت (0/103) و مشارکت سیاسی (0/04) قرار داشتند.