ارائۀ مدل فرایندنگر بروز پرخاشگری و چارچوب کنترل آن در تماشاگران فوتبال

هدف از این پژوهش تحلیل و مدلسازی رویه های زمینه ساز و پیشگیر پرخاشگری تماشاگران در استادیوم های فوتبال کشور است. رویکرد غالب روش تحقیق از نوع همبستگی بود. از 5955 تماشاگر از تمامی تیم های لیگ برتری نظرخواهی شد (در اواسط نیم فصل دوم 9493). ابزار اصلی پژوهش پرسشنامۀ محقق ساخته شامل چهار متغیر اصلی مدیریتی، عملکردی، زمینه ای و پرخاشگری (64 سوال) بود. ساخت پرسشنامه براساس مطالعۀ کتابخانه ای و مصاحبه با متخصصان صورت گرفت. روایی آن نیز از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (0.91) مطلوب ارزیابی شد. به منظور تحلیل یافته ها از آزمون فریدمن (نرم افزار spss)، مدلسازی معادلات ساختاری (نرم افزار amos) و تحلیل مفهومی (الگو سیستمی) استفاده شد. تحلیل مسیر روابط بین متغیرها نشان داد که رویۀ مدیریتی به ترتیب با ضرایب 0.74، 0.66 و 0.55 بر رویۀ عملکردی، رویۀ زمینه ای و بروز پرخاشگری اثر معنا داری دارد. همچنین اثر رویۀ زمینه ای بر رویۀ عملکرد و بروز پرخاشگری به ترتیب با ضرایب 0.88 و 0.71 معنا دار به دست آمد. با توجه به یافته ها، پیشنهاد می شود سیستم های کنترل پرخاشگری تماشاگران در رویدادهای فوتبال نسبت به زمینه های رفتاری توجه پیامدنگر، به زمینۀ عملکردی توجه فرایندنگر و به زمینۀ مدیریتی توجه پیشایندنگر داشته باشند.