رابطه سبک‌های مدیریت تعارض با اثربخشی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین سبک‌های مدیریت تعارض با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان است. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی و از نظر هدف جز تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان تشکیل می‌دهند (140n=) که براساس جدول مورگان 103 نفر به‌عنوان نمونه‌ انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه مدیریت تعارض رابینز (1991) و پرسشنامه اثربخشی کارکنان ندایی (1391) استفاده شد (15). پایایی پرسشنامه‌ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت تعارض 88/0 و پرسشنامه اثربخشی کارکنان 67/0 محاسبه شد. در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک‌های مدیریت تعارض رقابت و همکاری با اثربخشی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد (05/0p < ). ولی بین سبک مدیریت تعارض اجتناب با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 < p). همچنین نتایج نشان داد که سبک‌های مدیریت تعارض پیشگوی مناسبی برای اثربخشی کارکنان است.