حقوق بین‌الملل فضا و ضرورت حفظ محیط زیستِ فضایی

تاریخ توسعۀ حقوق بین‌الملل فضا نشان می‌دهد که در زمان انعقاد پنج معاهده اصلی در زمینه حقوق فضا، مسائلی مانند استفاده صلح‌آمیز و بهره‌برداری از فضا و مسئولیت دولت‌ها در قبال فعالیت‌های فضایی، مباحث غالب و اساسی در این زمینه بوده و حفظ محیط فضا امری فرعی و ثانوی تلقی شده است. با این حال، اکنون کشورها به این نتیجه رسیده‌اند که حفظ فضا برای ادامه فعالیت‌های فضایی امری ضروری است. هر گونه بهره‌برداری و استفاده از فضا و هر گونه توسعه و پیشرفتی که با استفاده از فضا و فناوری‌های فضایی حاصل می‌شود، باید به‌صورت کاملاً متعادل، به دور از هر گونه افراط و با در نظر گرفتن این مسئله باشد که آیندگان نیز از حق استفاده و بهره‌مند شدن از این محیط برخوردارند. استفاده نسل حاضر نباید به‌گونه‌ای باشد که به آلودگی جبران‌ناپذیر محیط فضا و در نتیجه مشکل شدن امکان بهره‌مندی از آن یا بلااستفاده شدن آن بینجامد. برای جلوگیری موثر از آلودگی ناشی از پسماندهای فضایی و منابع نیروی هسته‌ای در محیط ماورای جو، راهکارهای مختلفی وجود دارد که از ‌جمله می‌توان از تهیۀکنوانسیون چارچوب و در صورت لزوم پروتکل‌های الحاقی، استفاده از اصول زیست‌محیطی همچون توسعۀ پایدار و در نهایت تاسیس آژانس فضایی بین‌المللی نام برد.