معاهده 2013 تجارت تسلیحات و روش های راستی آزمایی آن

معاهدۀ 2013 تجارت تسلیحات، در پرتو تحول حقوق بین‌الملل به‌خصوص گسترش مسئولیت دولت‌ها، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، نتیجۀ تلاش‌های بین‌المللی برای قاعده‌مند کردن تجارت تسلیحات متعارف در قالب یک معاهدۀ حقوقی الزام‌آور است که پس از شکست کنفرانس‌های دیپلماتیک 2012 و 2013 سازمان ملل متحد و نهایتاً با تصمیم مجمع عمومی تبدیل به یک معاهده شد. یکی از مهم‌ترین عناصر معاهدات تسلیحاتی روش‌های راستی‌آزمایی پایبندی دولت‌های عضو مقررات به آنهاست. هدف پژوهش حاضر این است که در عین بررسی روند تدوین معاهدۀ تجارت تسلیحات به این سوال پاسخ دهد که آیا روش‌های مناسبی برای راستی‌آزمایی پایبندی تعهدات دولت‌‌های عضو به مقررات معاهدۀ 2013 تجارت تسلیحات پیش‌بینی شده است.

The 2013 Arms Trade Treaty and its verification methods

The 2013 Arms Trade Treaty, in the light of development in states’ responsibilities, human rights law and humanitarian law, is the result of international efforts for regulating conventional arms trade in the form of a legally binding treaty which after the failure of the 2012 and 2013 diplomatic conferences and finally by a General Assembly decision turned into a treaty. One of the most important elements of arms treaties is the verification methods for compliance of the states parties to their obligations. The aim of the present article, while reviewing the process of the conclusion of the Arms Trade Treaty, is to answer this question: are there proper methods to verify the compliance of the states parties with the 2013 Arms Trade Treaty provisions?