نقدی بر پیش‌نویس قانون اتحادیۀ اروپا در همسان‌سازی قوانین حاکم بر ‏هوش مصنوعی، از منظر مقابله با تروریسم سایبری

استفاده از قابلیت‌های هوش مصنوعی، بی‌شک زیست بشری را تحت تاثیر خود قرار داده است. فعالان این حوزه، همواره از نقش موثر هوش مصنوعی در تامین رفاه و امنیت بشری صحبت می‌کنند. مقابله با اقدامات تروریستی در فضای مجازی از جمله مواردی است که تحت عنوان مزایای ناشی از به‌کارگیری هوش مصنوعی مطرح شده است. اما توسل به این فناوری با وجود مزایای مختلف، به طرح نگرانی‌های جدی از سوی حامیان حقوق بشر، به‌دلیل نقض برخی از اصول بنیادین حقوق بشری انجامیده است. نگرانی‌هایی از این دست و نبود مقررات جامع و لازم‌الاجرا در زمینۀ نظارت و کنترل آثار ناشی از کاربرد هوش مصنوعی، اتحادیۀ اروپا را بر آن داشت تا با هدف قانونمندسازی فعالیت‌های مرتبط با هوش مصنوعی در بخش‌های مختلف، از جمله مقابله با اقدامات تروریستی، پیش‌نویس همسان‌سازی قوانین حاکم بر هوش مصنوعی را ارائه دهد. اما آیا با توجه به وجود برخی نواقص در محتویات پیش‌نویس، تهیه‌کنندگان این سند، توانسته‌‌اند به‌خوبی ابعاد مختلف چالش‌های حقوق بشری ناشی از کاربرد هوش مصنوعی را مدنظر قرار دهند؟ پژوهش حاضر با رویکردی انتقادی و با استفاده از شیوۀ تحلیلی‌ توصیفی در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است.

a critical study of eu proposed legislation on harmonization of artificial intelligence form the perspective of combating cyber terrorism

recourse to the capabilities of artificial intelligence has undoubtedly affected human life. activists in this field always talk about the effective role of artificial intelligence in ensuring human welfare and security. countering terrorist acts in cyberspace is one of the issues that have been raised under the title of advantages of artificial intelligence. but the use of this technology, despite its various benefits, has raised serious concerns among human rights defenders for violating some fundamental human rights principles. concerns of this kind and the lack of comprehensive and enforceable regulations in the field of monitoring and controlling the effects of using artificial intelligence, led the european union to present a draft law on artificial intelligence (aia). but given some ambiguities and shortcomings in the content of the draft, have the authors of this instrument been able to take into account the various dimensions of the human rights challenges posed by the use of artificial intelligence? the present paper, with a critical look, seeks to find the answer to this question, by using the analytical-descriptive method.