حمایت از کودکان در فضای دیجیتال در پرتو تفسیر عمومی شماره 25 کمیته حقوق کودک

فضای دیجیتال به‌عنوان بستری واجد کاربری دوگانه، اسباب تعالی و تخریب کودکان را توامان هموار می‌سازد؛ آگاهی، آموزش، کسب دانش متعالی، نقض حریم خصوصی، هرزه‌نگاری و تجاوز دیجیتال در این فضا قابل حصول‌اند. این امور نمایی تردیدآمیز از فضای دیجیتال به‌دست می‌دهد. التزام اطراف کنوانسیون حقوق کودک به صیانت از مصالح عالیه کودک متضمن آن است که در تمامی محیط‌ها خواه واقعی و دیجیتال تهدیدها علیه کودکان زائل شود. از نظر کمیته حقوق کودک حق بقای کودکان، حیات و تعالی کودک، عدم تبعیض در دسترسی و بهره‌مندی، رعایت مصالح عالیه کودک و لزوم توجه به دیدگاه‌های وی، چارچوب کلی تضمین حقوق کودک در فضای دیجیتال را شکل می‌دهد. پرسش اصلی چگونگی ترسیم این چارچوب است. به‌نظر می‌رسد ترسیم چارچوب حقوقی صیانت از کودکان در فضای دیجیتال ابتدا متوجه اطراف کنوانسیون حقوق کودک است که باید از طریق تدابیر جامع و مناسب تقنینی، اجرایی و قضایی و در پرتو مفاهیمی همچون نظارت مستقل، اشاعه اطلاعات، آگاهی‌بخشی و آموزش، مشورت با جامعه مدنی و دسترسی به عدالت و جبران خسارت محقق شود. رسالت نوشتار توصیفی- تحلیلی حاضر با نظر به تفسیر عمومی شماره 25 کمیته حقوق کودک شناخت ابعاد این تعهد بین‌المللی است.

legal framework for the protection of children’s rights in the digital environment in light of crc general comment no. 25

the digital environment as a dual-use platform enables the excellence and destruction of children at the same time. awareness, education, acquisition of transcendent knowledge, privacy violation, pornography, and digital aggression are attainable in this environment. hence, we have a doubtful view about this space. the obligation of uncrc state parties in the protection of the best interests of the children entails the eradication of all threats against them in all environments, digital or non-digital. in the crc point of view the right to life, survival, and development of children, non-discrimination in access and use, observance of the best interests of the child, and respect for the views of the child create the overall framework for ensuring the children’s rights in relation to the digital environment. the main question is how to form this framework. it seems that forming the legal framework for protecting children’s rights in relation to the digital environment first is depended on crc states parties and must be achieved by appropriate, and comprehensive legislative, executive, and judicial measures in light of criteria’s such as independent monitoring, dissemination of information, raising awareness and education, cooperation with civil society and access to justice and remedies. the objective of this descriptive-analytical research is to identify dimensions of this international obligation in light of the crc general comment no. 25.