چارچوبی برای حمایت از آوارگان: از اقدامات نهادهای بین ‌المللی تا تعهدات بین‌ المللی دولت‌ ها

بحران آوارگی یکی از معضلات جدی است که جامعۀ بین‌المللی در سال‌های اخیر همواره با آن مواجه بوده است. با وجود این در سطح بین‌المللی هیچ سند حقوقی الزام‌آوری در زمینۀ آوارگان که اختصاصاً به تعیین وضعیت، شناسایی حقوق افراد و تعیین تعهدات جامعۀ بین‌المللی پرداخته و یا نهاد بین‌المللی که به‌طور خاص متولی این امر باشد، وجود ندارد. این گروه در چتر حمایتی کنوانسیون 1951 پناهندگان قرار نمی‌گیرد و امکان تغییر و یا تعمیم دامنۀ آن به آوارگان هم وجود ندارد. پژوهش حاضر با هدف یافتن چارچوبی برای حمایت از آوارگان، ضمن بررسی سازوکارهای موجود به این نتیجه رسیده است که می‌توان بر پایۀ اقدامات نهادهای بین‌المللی (در قالب همکاری و مشارکت بین نهادهای مختلف، تحت رهبری مشخص) و همچنین بر مبنای تعهدات بین‌المللی دولت‌ها (از جمله تعهد به حمایت ناشی از دکترین مسئولیت حمایت؛ تعهد به پذیرش (عدم اعاده) بر اساس حقوق بین‌الملل عرفی؛ تعهد به ایجاد امنیت انسانی؛ تعهد بر اساس اصول راهنمای آوارگی سازمان ملل؛ تعهد به رعایت و تضمین حقوق بشر) در حقوق بین‌الملل و نظام بین‌المللی و با توجه به حمایت‌های عام موجود، چارچوبی برای حمایت از آوارگان در نظر گرفت و خلاهای موجود را تا حد قابل قبولی جبران کرد.

a framework for the protection of displaced persons: from the actions of international institutions to the international obligations of states

the displacement crisis is one of the serious problems the international community has faced in recent years. however, at the international level, there is no binding legal document about them that specifically addresses the status, recognition of the rights of individuals and the obligations of the international community, or the international body specifically responsible for this matter. in addition, this group is not included in the umbrella of the 1951 refugee convention, and the possibility of changing or extending its scope to this group does not seem justified. therefore, the present study seeks to find a framework to support this group, while examining the existing mechanisms. it is concluded that based on the actions of international institutions (in the form of cooperation and partnership between various institutions, leadership of specific organizations), as well as on the basis of international obligations of states (including commitment to protection arising from the doctrine of r2p; to accept under customary international law; to human security; to the principles of the united nations displacement guidelines) in international law and the international system and given the general support, provide a framework for the protection of displaced persons and fill the existing gaps to an acceptable extent.