از مشروعیت قدرت تا تحدید حاکمیت؛ الگویی مبتنی بر قوانین طبیعی

حکومت در اندیشۀ حامیان حقوق طبیعی، هرچند ضروری و طبیعی بوده، لکن تحدید حاکمیت و قدرت این حکومت، امری اساسی است. در مطالعات حقوق عمومی اقتدار با قدرت خام یا زور خالص، تفاوت دارد و نهاد اقتدار با مشروعیت پیوندی اساسی خورده است. مبنای چنین مشروعیتی ارشادات اولیه حقوق طبیعی است که زور خالص را در شرایطی با اعطای مشروعیت، به اقتدار تبدیل می‌کند.  اقتدار، جنسی از قدرت دارد که مشروعیت بدان ضمیمه شده و نام قدرت مشروع را به خود گرفته است. نمونۀ عالی این اقتدار در داخل قلمرو دولت تحت عنوان حاکمیت است که ابزاری در دست حکومت است. حاکمیتی که نه به‌عنوان یک نهاد مطلق، بلکه به‌عنوان یک نهاد نسبی علی‌رغم صفاتی چون مستمر و دائمی بودن، توسط قوانین طبیعی به‌عنوان نهاد مطلق، مقید و محدود شده است. برونداد این مقاله بیانگر تایید نسبیت در حاکمیت و اطلاق در قوانین طبیعی، در نتیجه تحدید حاکمیت با قوانین طبیعی مطلق است؛ حاکمیتی که با قید قوانین طبیعی، ضامن صیانت از حقوق طبیعی از راهگذار عدالت طبیعی است، چراکه عدالت طبیعی بر پایه حقوق طبیعی بوده و مانع طغیان اعمال حاکمیت است.

from the legitimacy of power to the limitation of sovereignty; a pattern based on natural law

among supporters of natural rights, it is believed that government is necessary and natural, but limiting the sovereignty and power of this government is also essential. the government has been natural and necessary in natural rights advocate” s idea, following this grand approach, it is essential to the restriction of the sovereignty and power of this government. in public law studies, authority differs from crude or pure power, and the institution of authority is fundamentally linked to legitimacy .the basis of such legitimacy is the early guidance of natural rights that transforms pure force into authority under conditions of legitimacy. the nature of authority has a nature of power that is attached to legitimacy and is called legitimate power. a great example of this authority within the realm of state is sovereignty, which is a tool in the hands of the government. a sovereignty that is bound, not as an absolute entity, but as a relative entity, despite its inherent and permanent characteristics, by natural rules as an absolute entity. the output of this article paper confirms the relativism of sovereignty and absoluteness to natural rules, thereby limiting sovereignty to absolute natural laws.