لغو، تعلیق و خاتمه ی اقدامات یکجانبه ی دولت در پرتو حقوق بین‌الملل

درحالی‌که دکترین مدت‌هاست در مورد اعتباردهی حقوقی به «اقدامات یکجانبۀ دولت‌ها» در محاق چالش‌های گوناگون است، در رویه عینی این قبیل اقدامات در روابط روزمره وجود داشته و توسعۀ روابط عرفی بین‌المللی ناظر بر آنها قابل بررسی است؛ به‌نحوی که اقدامات یکجانبه به‌عنوان وسیله مشترکی که دولت‌ها با آنها در حوزۀ روابط بین‌الملل فعالیت دارند و هم به‌عنوان منابعی که در دکترین و رویۀ قضایی به رسمیت شناخته شده، گسترش یافته و از اهمیت برخوردارند. بنابراین تحقیق حاضر، با روش تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای، اسناد و رویۀ قضایی بین‌المللی به بررسی مواردی می‌پردازد که عملکرد دولت به بازپس‌گیری یا لغو عمل یکجانبه منجر شود و این پرسش مطرح است که دولت‌ها با کدامین پیش‌شرط‌ها قادر به اختتام یا بازپس‌گیری عمل یکجانبه خود هستند؟ با توجه به اینکه قدر متیقن عمل یکجانبه مورد پذیرش اعضای جامعه بین‌المللی است، با قیاس بین آثار اعمال یکجانبه و برخی از تعهدات معاهداتی دولت‌ها، می‌توان مجوز لغو و انصراف از چنین اعمالی را در گرو رضایت دول ثالث ذی‌ربط دانست، اما صرف الگوبرداری از قواعد حقوق معاهدات در خصوص موضوع از سوی کمیسیون حقوق بین‌الملل به نوبه خود مشکلات فراوانی را در پی خواهد آورد.

revocation, suspension and termination of ‎unilateral acts of states in international law

while the legal validity of unilateral acts of states has been subject to various challenges, in the actual practice of states such acts have long existed as regards their daily ordinary relations, so much so that the development of customary international relations regarding them can be examined. unilateral acts matter both as a common way by which states operate in international relations, and as a recognized source of law in scholarship and jurisprudence. this paper, in a descriptive-analytical way and using library resources, examines the situations in which the practice of the state leads to the termination or revocation of unilateral act. thus, the question is under what preconditions are states able to end or withdraw their unilateral action? based on the comparison between the legal effects of unilateral acts with those of treaty obligations, it could be argued that the right to revoke such acts may be subject to the consent of beneficiary third parties. nonetheless, the international law commission’s approach of merely imitating the rules of treaty law on this subject seems problematic.