نقش توسعۀ پایدار در تحول معاهدات سرمایه‌گذاری

توسعۀ پایدار به هدف عمده سیاست‌های جمعی بین‌المللی مبدل شده است. از این رهگذر سرمایه‌گذاری خارجی، به‌عنوان نیروی محرک توسعۀ پایدار، همواره مورد توجه بوده است؛ به شکلی که توسعۀ پایدار را در بسیاری از نقاط جهان بدون سرمایه‌گذاری خارجی ممکن نمی‌دانند. معاهدات بین‌المللی سرمایه‌گذاری سنتی از این نظر که حمایت‌هایی را برای سرمایه‌گذار خارجی منصرف از الزامات توسعۀ پایدار تامین می‌کنند، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند که تحولاتی را در این معاهدات موجب شده است که موضوع مقالۀ حاضر است. در نتیجه به نظر می‌رسد در پرتو کثرت ارجاع به توسعۀ پایدار در معاهدات نو (مدرن) سرمایه‌گذاری، زمینه ایجاد تعادل بین اهداف توسعۀ پایدار و حمایت‌های موضوع این معاهدات ایجاد شده است.

the role of sustainable development in the evolution of investment treaties

sustainable development has become the epicenter of collective international policy-making. as such, foreign direct investment, as the empowering engine for sd, has attracted much attention. it is believed that sustainable development cannot be achieved without foreign investment. traditional international investment agreements have been criticized for protecting foreign investors who deviate from the requirements of sustainable development. this has led to changes in these treaties, which are the subject of the present article. it seems that in the light of the plurality of references to sustainable development in new investment agreements, a balance has been created between the goals of sustainable development and the protection of foreign investors.