تعامل و تقابل توسعۀ پایدار با معیار رفتار منصفانه در رویۀ داوری‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی

تعهد کشورهای میزبان به رفتار منصفانه و عادلانه در برابر سرمایه‌گذار خارجی که متضمن حفظ ثبات محیط سرمایه‌گذاری، شفافیت، رعایت دادرسی عادلانه و … است، در کنار پویایی مسائل مرتبط با توسعۀ پایدار و ضرورت بازنگری و تغییر قوانین توسط کشورها و چگونگی تفسیر همزمان این تعهدات توسط دیوان‌های داوری، از مسائل اساسی سرمایه‌گذاری بین‌المللی است. در این زمینه در این مقاله ابتدا چگونگی تعامل و نحوۀ تفسیر این تعهدات در معاهدات سرمایه‌گذاری و سپس آرای داوری‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی بررسی و پس از آن تلاش می‌شود با در نظر داشتن ویژگی «معیار» در حقوق بین‌الملل، به چگونگی تعامل این معیار با تعهدات ناشی از توسعۀ پایدار توجه شود. در نتیجه این بررسی مشخص می‌شود معیار رفتار منصفانه و عادلانه با ویژگی‌های یک معیار حقوقی مانند گستره شمول، انعطاف‌پذیری، قابلیت تفسیر و .... با در نظر داشتن موضوع و هدف موافقت‌نامه‌های سرمایه‌گذاری در پرتو سایر الزامات موافقت‌نامه مانند توسعۀ پایدار قابل تفسیر است و با توجه به آرای داوری‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی به نظر می‌رسد، دیوان‌های داوری برای ایجاد تعامل میان این تعهدات برخی مولفه‌های رفتاری را برای کشورهای میزبان در نظر گرفته‌اند.

the interaction between sustainable development and the fair and equitable treatment standard in international investment arbitrations

the obligation of the host state to fair and equitable treatment of foreign investors includes maintaining the stability of the investment environment, transparency, compliance with legal procedures and etc. on the other hand, sustainable development is a dynamic concept whose implementation requires constant domestic and international regulation. a question may arise as to how these two principles can be balanced, most particularly in investment arbitrations. in this article, the possible contrast between these two commitments and the case-law of international investment arbitration on this subject will be examined. it will be concluded that the fair and equitable treatment standard can be interpreted with respect to the object and purpose of an investment agreement in light of the other requirements of the agreement, such as sustainable development. with regard to international investment arbitration case-law, it seems that arbitral tribunals have used behavioral criteria to make interaction among such obligations possible.