اصول کلی حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در رویه قضایی دیوان بین المللی دادگستری

اصول کلی حقوقی مستند به جز (( ج )) بند 1 ماده 38 اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری به‌عنوان یکی از حقوق قابل ‌اعمال بر دعاوی بین‌المللی توسط دیوان بین‌المللی دادگستری به‌شمار می‌آید. برخلاف معاهده و عرف در خصوص ماهیت و نحوه اعمال اصول کلی حقوقی اتفاق‌نظر وجود ندارد. دیوان دو رویکرد عمده در این مبحث داشته است. سوال این تحقیق که مبتنی بر روش تحلیلی توصیفی است، ناظر بر نحوه عملکرد دیوان در شناسایی و اعمال اصول کلی در قضایای مشتمل بر موضوعات حقوق بشری و بشردوستانه است. نتیجه اینکه دیوان در موضوعات عام روابط دولت‌ها به اصول کلی حقوقی مورد قبول نظام‌های عمده حقوقی به‌عنوان ملل متمدن تمسک جسته و در مسائل حقوق بشری و بشردوستانه قائل به شناسایی اصول کلی مختص حقوق بین‌الملل است که حتی بدون توافق خاص دولت‌ها و با عنایت به اقتضائات حقوق بین‌الملل، قابل ‌اعمال است.

general principles of human rights and of humanitarian law in the jurisprudence of the international court of justice

general principles of law provided in article 38(1) (c) of the statute of the international court of justice are considered as one of the applicable legal sources to international litigations by the international court of justice. contrary to treaty and custom, there is no consensus on the nature of general principles of law and how they should be implemented. the court has taken two main approaches in this regard. the question of this research, which is based on a descriptiveanalytical method, is how the court operates in regard to identifying and applying general principles of law in cases involving human rights and humanitarian issues. the conclusion is that when it comes to matters involving interstate relations the court relies on general principles of law recognized by the major legal systems, while in terms of humanrights and humanitarianlaw issues, it recognizes general principles specific to international law, which are applicable even without explicit consent from states and arise out of the requirements of international law.