سازوکارهای بین‌المللی احراز مسئولیت دولت‌ها در قبال اعمال تبعیض جنسیتی در آموزش

دولت‏ها در اسناد متعدد بین ‏المللی و منطقه‏ای حقوق بشر، متعهد به احترام، حمایت و تحقق حق آموزش به طور برابر و بدون اعمال هرگونه تبعیض شده‏ اند. تبعیض مبتنی بر جنسیت یکی از آن موارد است که به محرومیت از حق آموزش برابر برای دختران و زنان منجر می‏شود. این حق به طور مستقیم و غیرمستقیم در اسناد مذکور مورد عنایت قرارگرفته است و از دولت‏ها خواسته شده است که حق آموزش برابر را برای همه افراد فراهم کنند. سوال اساسی این مقاله، پیرامون راهکارهای مطالبه حق آموزش برابر در صورت نقض آن توسط دولت‏های متعهد درتحقق آن می‏باشد. بر مبنای پژوهش که با استفاده و استناد به اسناد بین ‏المللی و منطقه‏ ای انجام شده است. قربانیان تبعیض جنسیتی می‏توانند با توسل به سازوکارهای حقوقی قضایی، شبه ‏قضایی و غیرقضایی مندرج در اسناد فوق حق خود را از دولت‏های متعهد مطالبه کنند.

international mechanisms for establishing state responsibility for gender discrimination in education

according to numerous international and regional humanrights instruments, states are obliged to respect and preserve the right to education equally and without any discrimination. gender discrimination deprives girls and women of the right to equal education. the prohibition of gender discrimination has been directly and indirectly enshrined in regional and international instruments, and states have been called upon to provide equal access to education for all human beings. the main question of this article is about how to demand the implementation of the right to equal education from states in case of its violation. based on this research, which has been conducted using and citing international and regional instruments, it will be argued that victims of gender discrimination can claim their rights through judicial, quasijudicial, and nonjudicial mechanisms at the regional and international level from the states.