|
|
|
|
چالش‌های جمهوری اسلامی ایران در جرم‌انگاری عنوان دارا شدن نامشروع مندرج در کنوانسیون مبارزه با فساد سازمان ملل متحد
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ملاکریمی امید ,امیری صالح
|
|
منبع
|
مطالعات حقوق عمومي - 1400 - دوره : 51 - شماره : 4 - صفحه:1 -22
|
|
چکیده
|
کنوانسیون مبارزه با فساد سازمان ملل متحد که جمهوری اسلامی ایران نیز عضو آن است، جرم‌انگاری عنوان مجرمانۀ دارا شدن نامشروع را در ارتباط با افزایش چشمگیر دارایی‌های مقامات عمومی که با میزان درآمدهای مشروع آنان منطبق به‌نظر نمی‌رسد، مدنظر قرار داده است. عده‌ای از منتقدان اما بر این باورند که شیوۀ جرم‌انگاری این عنوان و نهادن بار اثبات مشروع بودن منشا دارایی‌ها در تقابل با اصولی مانند برائت، حق بر سکوت متهم و اصل قانونی بودن جرم و مجازات است. در این نوشتار به این رهیافت رسیدیم که ارکان این جرم از شفافیت کافی برخوردار بوده و در تقابل با اصل قانونی بودن جرم و مجازات نیست. همچنین پیش‌بینی لزوم وجود اَمارات قانونی در زمان انتساب جرم، ادعای تقابل این جرم با اصل برائت و عدم لزوم اثبات از راه اقرار، تخطی آن را از حق بر سکوت متهم منتفی می‌سازد. در ضمن نیم‌نگاهی نیز به قانون اصلاح مبارزه با پولشویی (مصوب 1397) و طرح اعادۀ اموال نامشروع مسئولان انداخته شده است.
|
|
کلیدواژه
|
دارا شدن نامشروع، کنوانسیون مبارزه با فساد سازمان ملل، اصل برائت، مقام عمومی، حق بر سکوت متهم، اعاده‌ی اموال نامشروع
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, دانشکده علوم انسانی, گروه حقوق عمومی و بین‌الملل, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
saleh_amiri_1986@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Challenges of the Islamic Republic of Iran regarding the Criminalization of Illicit Enrichment Established by United Nations Convention against Corruption
|
|
|
|
|
Authors
|
Mollakarimi Omid ,Amiri Saleh
|
|
Abstract
|
The United Nations Convention against Corruption, which the Islamic Republic of Iran is its member, has criminalized illicit enrichment related to significant increase in assets of public officials which is not consistent with their legitimate income. However, some critics believe that this way of criminalization contradicts to some principles such as presumption of innocence, right to silence, and the principle of legality. Scrutinizing this issue in the Iranian criminal system, this study shows that the elements of illicit enrichment have enough transparency and don’t violate the principle of legality. As well, the prediction of the necessity of existence of legal presumptions would resolve the problem of its contradiction to the presumption of innocence. In addition, the unnecessity of proving via selfincrimination would reject any contradictions to the right to silence. As a result, acceptance of illicit enrichment seems to be in accordance with Iranian domestic law.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|