رویارویی حقوق بشر و حاکمیت دولت‌ها در عصر پساجنگ سرد (2018-1990)

از آنجا که حقوق بشر، متضمن رابطۀ بین افراد و دولت‌هاست و گاهی روابط میان افراد را در برمی‌گیرد و به‌طور مستقیم با مسئلۀ حاکمیت دولت‌ها در ارتباط است. سوال این است که تاثیر حقوق بشر بر حاکمیت دولت‌ها در دورۀ بعد از جنگ سرد چیست؟ در پاسخ می‌توان گفت که با تسریع در تعیین ساختار نظام بین‌الملل، انقلاب ارتباطات و اطلاعات و تغییر شناخت انسان در خصوص محیط پیرامون خویش، که موجب تسریع فرایند جهانی شدن فرهنگ حقوق بشر شده است، مقولۀ حقوق بشر را نمی‌توان تنها در صلاحیت داخلی حاکمیت ملی قرار داد، بلکه با افزایش آگاهی‌های فزایندۀ افراد بشری و رشد سازمان‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی، فشار و حساسیت جامعۀ جهانی، به‌جرات می‌توان گفت که سکان حقوق بشر از دست حاکمیت ملی خارج شده است و پذیرش اصول حاکمیت دولت‌ها و حمایت بین‌المللی از حقوق بشر منافاتی با هم ندارند. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است.

Conforting Human Rights and States Sovereignty in the PostCold War Era (19902018)

Since human rights involve the relationship between individuals and governments, it sometimes interacts with individuals and directly relates to the issue of the sovereignty of States. The question is what is the impact of human rights on the sovereignty of States in the postCold War era? In response, it can be argued that, with the expediency of determining the structure of the international system, the communication and information revolution, and changing the human’s understanding of its environment, which has accelerated the process of globalization of human rights culture, human rights cannot be restricted to the internal jurisdiction of the sovereignty. But increasing awareness of human beings and the growth of national and international NGOs, the pressure and sensitivity of the international community, it could definitely be said that the direction of human rights have been removed from national sovereignty. Acceptance of the principles of sovereignty and international protection of human rights are not inconsistent. The research method is descriptiveanalytic.