شیوه‌های غیرترافعی حل اختلاف اداری در نظام‌های حقوقی معاصر

شاخص های حل اختلاف اداری مانند مذاکرات، مصالحه، میانجی گری، داوری و دیگر شکل های تامین عدالت اجتماعی از مهمترین مسئلۀ دولت در انجام رسالت خدمات عمومی اسات . اهداف این پژوهش مطالعۀ ضرورت شیوه های غیرترافعی حل اختلاف در نظام های حقوقی معاصر است که در زمرۀ اعمال تصدی گرایانۀ دولت نمود دارند. روش تحقیق، براساس اهداف، کااربردی و از نظر ماهیت و نحوۀ گردآوری مطالب و داده ها تابع روش توصیفی غیرآزمایشاتی است. براساس یافته های تحقیق، این شیوه ها، همگی صفات مشترکی دارند که از ساختار عدالت رسمی متمایز میشوند. روشهای غیرترافعی حل اختلاف امکان توسعۀ اهداف حاکمیت را در شکلی متفاوت از سیستم های قضایی میدهد. الگوهای موجود در این فرایند، بسیار ساده تر و غیررسامی تار از روندهای قضاییاند. اغلب پروسۀ رسیدگی این دعاوی انعطاف پذیر ، بدون تشریفات رسمی و فاقد مقررات وسیع آیین رسیدگی است. در نظام حقوق اداری ایران، نهادینه کردن این شیوه ها به منظور قراردادهای اداری به موازات مرجع قضایی، به خصوص در اعمال دوجانبۀ دولت کاهش شمار پرونده های قضایی و استمرار بهینۀ خدمات عمومی، پیشنهاد شد.

Non Judicial Methods to Resolve Administrative Disputes in the Contemporary Legal Systems

The issue of indicators for resolving administrative disputes such as compromise, mediation, arbitration and other forms of social justice is one of the most prominent government actions in public service missions. This research is aimed at studying the necessity of nontrafficking practices in contemporary legal systems, which is likely to be seen in the practice of any government. The method of research, based on the purpose, is considered to be a practical application and has been subjected to a nonexperimental descriptive method in terms of the nature and method of collecting the data and data. Based on the findings of the research, it was found that these practices all have common traits that are distinguished from the formal justice structure. .The trends in these practices are much simpler and more informal than judicial procedures And in most cases, the proceedings are essentially flexible, without official formalities and without extensive rules of procedure. In the Iranian administrative law system, the institutionalization of these practices has been proposed alongside the judicial authority, especially with the administration of the state's "administrative contracts", in order to reduce the number of judicial cases and the continuous improvement of public services.