عدم انطباق واقعیت با اندیشۀ بزهکار در دفاع مشروع

آنچه در اندیشۀ مرتکب رفتار مجرمانه پیرامون اوضاع و احوال مشتمل بر دفاع مشروع می‌گذرد، همواره با واقعیت امر سازگار نیست. این ناسازگاری در دو فرض گوناگون قابل تصور است؛ از سویی اشتباه مرتکب نسبت به شرایط دفاع مشروع و از سوی دیگر، ناآگاهی وی از وجود آنها. برای دانستن حکم این فرض‌‌های دوگانه در نظام‌های حقوقی گوناگون، باید به جست‌وجوی دیدگاهی رفت که در هر نظام حقوقی، مبنای نگرش نسبت به ساختار دفاع مشروع است. این دیدگاه می‌تواند بر حسب اینکه متمرکز بر ضرورت وجود باور یا آگاهی مرتکب در خصوص اوضاع و احوال متضمن دفاع مشروع یا تحقق آنها در عالم واقع یا ترکیبی از این دو باشد، دیدگاهی ذهنی، عینی یا مرکب را سامان دهد و به همین ترتیب، رویکردهای ذهنی یا عینیِ ساده یا مرکبی را رقم زند. نوشتار حاضر با نگاهی تطبیقی به جست‌وجوی دیدگاه بعضی نظام‌های حقوقی، پیرامون این فرض‌ها بر آمده است.

NonConformity of Truth to Offender's Belief as to Self Defence

The thought of the offender about circumstances of selfdefence does not always conform to the truth. The socalled nonconformity could be conceived in two different conditions which include, on the one hand, mistake as to existence of circumstances of selfdefence and on the other hand, ignorance about them. To find the legal rule of these two conditions, it is to search for the thesis which is the ground on which every individual legal system views the general structure of selfdefence. This thesis could be either a pure subjective, a pure objective or a mixed one, according to be focused on the necessity of either offender’s belief or knowledge as to circumstances of selfdefence or their occurrence in reality. Accordingly, the approaches towards the current issue would be structured as pure subjective, pure objective or mixed approaches. This article is to consider the approach of few legal systems as to these dual conditions through a comparative outlook.