قابلیت تجزیه اقرار مقید کیفری در فقه امامیه و حقوق ایران با نگاهی تطبیقی به حقوق کشورهای مسلمان

اقرار به اعتبار ترکیب آن به انواع مختلفی تقسیم می‌شود. اقرار مقید یکی از این اقسامی است که طی آن مقر با پذیرش ادعای مدعی قیدی که مساعد به حال او است را به آن میافزاید به گونه‌ای که ماهیت جزء نخست از جهت آثار حقوقی مترتب بر آن تغییر می‌کند. مهم‌ترین اثری که بر این تقسیم‌بندی مترتب است از جهت قابلیت تجزیه‌ی اقرار است. حقوق کیفری کشورهای مختلف رویکردهای متفاوتی را در این خصوص اتخاذ نموده‌اند. در مقررات موضوعه کشور ما نسبت به تجزیه اقرار مقید کیفری حکمی بیان نشده است. از این رو در نوشتار حاضر ضمن مطالعه‌ی اجمالی نظام حقوقی برخی از کشورهای اسلامی، موضوع از منظر دکترین حقوقی کشورمان مورد بررسی قرار گرفت و به این نتیجه دست یافتیم که اقتضای ادله و مبانی مطرح آن است که به تجزیه‌ناپذیری چنین اقراری نظر دهیم.

Divisibility of Criminal Conditional Confession In Imamia jurisprudence and Iranian law with a comparative view of the laws of of Muslim countries

Confession is divided into several types based on its composition. Conditional Confession is one of those types in which the Confessor, In addition to accepting the claim, Adds a favorable condition to it, in such a way that the nature of the first part changes in terms of its legal effects. The most important effect on this division is Divisibility of Confession. Criminal law of different countries have adopted different approaches in this issue. The regulations of our country do not contain a provision on the Divisibility of confessional confession. Therefore, in the present article, while reviewing the legal system of some Islamic countries, the subject was examined from the perspective of our country’s legal doctrine, and We came to the conclusion that Conditional Confession cannot be divisible according to the available evidences and underlying principles.