|
|
|
|
وحدت قاتل، تعدد مقتول؛ بررسی فقهی حقوقی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حاجی ده آبادی احمد
|
|
منبع
|
مطالعات حقوق كيفري و جرم شناسي - 1395 - دوره : 3 - شماره : 1 - صفحه:17 -40
|
|
چکیده
|
به‌عکس شرکت در جنایت که با تعدد جانی و وحدت مجنی علیه مواجهیم، گاه با وحدت جانی و تعدد مجنی علیه مواجهیم. درزمینه شرکت در جنایت بخصوص شرکت در قتل، در همه ادوار قانونگذاری پس از انقلاب، مقررات مناسبی وضع‌شده است. اما در باب وحدت جانی و تعدد مجنی علیه چنین وضعیتی جز در قانون مجازات اسلامی 1392 دیده نمی‌شود. با مطالعه این قانون، این اندیشه به ذهن خطور می کند که قانونگذار بین جنایت بر نفس (مواد 383 و 384) و جنایت بر مادون نفس (ماده 392) تفکیک گذاشته و دو رویکرد متفاوت در این زمینه همچون وجود دیه علاوه بر قصاص عضو و تقدم مجنی علیه اول در قصاص عضو بر سایر مجنی علیهم اتخاذ نموده است. با توجه به ادله فقهی، قانونگذار می‌تواند در جنایت بر نفس نیز به امکان اخذ دیه برای سایر مقتولان پس از قصاص قاتل در مقابل یکی از کشته‌شدگان حکم دهد؛ ضمن اینکه در جنایات سریالی باید علاوه بر تصریح به‌حق تقدم اولیای دم مقتول اول همانند مجنی علیه اول، ضمانت اجرای عدم رعایت این حق را بیان نماید.
|
|
کلیدواژه
|
تعدد مقتول، قتل سریالی، قتل دسته‌جمعی، قاعده لایبطل، قاعده لایجنی الجانی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس فارابی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
adehabadi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Unity of Murderer and Plurality of Murder Victim; A JuridicalLegal Study
|
|
|
|
|
Authors
|
Haji Deh-abadi A.
|
|
Abstract
|
Contrary to participation in crime in which we face some criminals and one victim, sometimes we come to cases in which we face one murderer and some murder victims. In all periods of legislation after the Revolution, good laws and rules have been enacted concerning participation in crime. Concerning unity of the criminal and plurality of victims, however, there is no relevant rule except for the Islamic Penal Code of 1392/2013. When one studies this code, it occurs to his mind that the legislator has distinguished crime against life (articles 383 and 384) and crime against lower than life (article 392) and has adopted two different approaches such as necessity of payment of bloodmoney in addition to retaliation and priority of the first victim to other victims concerning retaliation. Given the juridical proofs, in crimes against life, the legislator can render a judgment according to which after retaliating the murderer for murdering the first killed person, for other killed persons, bloodmoney should be received. Also, in serial murder, in addition to mentioning priority of the heirs of the first killed person (like the first victim in crimes against lower than life), the legislator should stipulate a sanction for fulfilling this right (for other killed persons).
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|