روش‌های آموزشی در سیره رضوی و دلالت‌های آن برای تربیت عقلانی در دانشگاه فرهنگیان

یکی از چالش‌های موجود در نظام‌های آموزش عالی، کم توجهی به پرورش تفکر و اندیشیدن در دانشجویان است که با بهره‌گیری از دلالت‌های تربیتی سیره امام رضا‌(ع) می‌توان در مواجهه با این چالش، گام‌های موثری ا برداشت. با توجه به اهمیت مراکز تربیت معلم و محوریت نقش مدرسان درآنها، ازاین رو هدف این مقاله، بررسی روش‌های تربیت عقلانی در سیره رضوی با تاکید بر نقش استادان و روش‌های تدریس ایشان در راستای پرورش تفکر در دانشجو معلمان است. در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد؛ به نحوی که با مراجعه به منابع معتبر دینی درباره سیره رضوی، اطلاعاتی در زمینه تربیت عقلانی و روش‌های تدریس مناسب برای آن‌ها استخراج شد و سپس مورد توصیف و طبقه‌بندی قرار گرفت. یافته‌های پژوهش بیانگر پنج روش تدریس شامل: آموزش انفرادی، بحث گروهی، پرسش و پاسخ، مناظره و عبرت آموزی بر اساس سیره رضوی است. همچنین کاربرد هر یک از این روش‌ها توسط مدرسان نیازمند برخورداری آن‌ها از مهارت‌های ارتباطی و تدریس خاصی است. براساس نتایج پژوهش تاکید بر مهارت‌های دانشجو معلمان و استادان به‌عنوان معیاری برای جذب، بررسی مستمر توامندی‌های فکری نیروهای جذب شده و نیز گنجاندن یک یا چند واحد درسی در زمینه آموزش تفکر، پیشنهاد می‌شود.