جلوه‌های اوصاف رضوی در خراسانی‌های یدالله بهزاد کرمانشاهی

چکیده:یدالله بهزاد کرمانشاهی (1304- 1386) از شاعران متعهدِ معاصر است که عشق به معصومین و اهل بیت (ع) یکی از بن‌مایه‌های اصلی شعر او را تشکیل می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که بن‌مایه بخشی از شعرهای او در مجموعه«گلی بیرنگ» و «یادگارِمهر» بازتاب باورها و اعتقادات مذهبی شاعر در این زمینه است. پژوهش حاضر جلوه‌های فرهنگ رضوی را در قصیده «خراسانی‌ها» از مجموعه شعری گلی بی رنگ یدالله بهزاد کرمانشاهی تحلیل و بررسی کرده‌ و یافته‌های آن نشان می‌دهد، سخنان گوهرخیز و عبیرآمیز امام رضا (ع) خاستگاه و آبشخور آگاهی بهزاد کرمانشاهی از برخی سویه‌های شخصیت معنوی حضرت است که شاعر با آن آشنایی یافته‌است. بنابر این، شعر بهزاد کرمانشاهی در بازخوانی شخصیت فرهنگی و معنوی امام رضا (ع) از اغراق‌های ناروا به دور است، بلکه شاعر در قصیده «خراسانی‌ها» با زبانی شاعرانه و شعری ادیبانه، آشکارا عشق و ارادت خود را به امام رضا (ع) از سویدای جان و بن دندان نشان داده‌است؛ چنان‌که پس از تحمیدیه‌ای در وصف مردم خراسان، آن هم متاثر از پرتوافکنی خورشید خراسان بر آن سرزمین، جلوه‌ای از اوصاف شخصیت معنوی امام رضا (ع) و تاثیر موثر آن را بر رضوی‌گرایان معرفت‌طلب بازخوانی کرده و در آیینه شعرش به تصویر کشیده‌است.